Overgeven bij de hond

Laatste update: 2 juli 2019
overgeven hond

Overgeven bij de hond geeft vaak een rommeltje. Hij voelt zich niet topfit en kijkt je gekweld aan. Gelukkig is één keer braken vaak geen spoedgeval.

Zo, dat lucht op. Maar waarom moest de maaginhoud er eigenlijk uit? Overgeven kan verschillende oorzaken hebben.

Vaak gaat dit fenomeen gepaard met misselijkheid of diarree. Hier kan je viervoeter veel last van hebben.

Waarom wordt je hond misselijk?

En wanneer moet je naar een dierenarts?

Zet je teiltje maar vast klaar, daar komt ‘ie!

Mijn hond moet overgeven

Overgeven bij de hond is niet iets waar het baasje om zit te springen. Het ruikt vies en laat zich lastig uit je tapijt verwijderen. En je hond? Die is er doorgaans ook geen fan van.

Maar niet, omdat hij jouw vloerbedekking zo graag schoon wil houden. Vaak gaat overgeven namelijk gepaard met klachten zoals misselijkheid, koorts, diarree en algehele malaise. Daar zit je vrolijke viervoeter natuurlijk niet op te wachten.

Maar ja… heb jij er ook zo één? Zo’n hond die echt alles lekker vindt? Aan de ene kant is het heerlijk om zo’n goede eter in huis te hebben.

Maar wanneer dit betekent dat hij ook kadavers, planten en rommel van de straat naar binnen schuift, is de baas wat minder gezegend. En de hond doorgaans ook, wanneer hij erop terugkijkt.

Gelukkig kunnen honden vrij gemakkelijk overgeven. Hierdoor bereiken niet alle schadelijke traktaties het maag-darmstelsel.

Lees ook: Een hond laten braken »

Braken is dan wel geen pretje, maar het hoeft niet meteen een symptoom van een ziekte of noodgeval te zijn.

Vaak denkt het lichaam na een onverantwoordelijke schranspartij: eruit met die onzin! Maar hoe houd je een simpele ongeregeldheid of spoedgeval uit elkaar?

En wat doe je als je hond niet stopt met braken?

Hond braakt bloed: spoedeisende symptomen

spoedeisende symptomen brakende hond

In sommige gevallen geeft braken wel een noodgeval aan. De hond heeft dan iets schadelijks binnen gekregen of er gaat iets mis in het lichaam.

Raadpleeg bij de volgende symptomen of situaties zo snel mogelijk een dierenarts:

  • Bloed in het braaksel
  • Evenwichtsproblemen
  • Herhaaldelijk loos braken
  • Hoge koorts (lichaamstemperatuur is hoger dan 39,5 ⁰C)
  • Inname van schadelijke stoffen, zoals vloeibare bleek of terpentine
  • Ontlasting in het braaksel
  • Pupje houdt langer dan 3 uur niets binnen
  • Opgezwollen en harde buik

Herhaaldelijk (loos) braken en een opgezwollen, harde buik kan op een maagtorsie (maagkanteling) wijzen. Dit is levensgevaarlijk en kan alleen overleefd worden als de dierenarts zeer spoedig in kan grijpen.

Wat ook voor gevaar zorgt, is een beklemd object in het maag-darmkanaal. Dit kan voer gerelateerd zijn, zoals varkensoren of kauwsticks. Maar het kan ook niets met voer te maken hebben, zoals in het geval van speeltjes of takken.

Hiernaast zijn er situaties waarin met gepaste spoed een dierenarts bezocht moet worden.

  • Herhaaldelijk braken, dat langer dan 24 uur aanhoudt
  • Veel drinken en plassen naast de braakklachten, dit kan op lever- of nierproblemen wijzen
  • Het langer dan 24 uur niet binnenhouden van kleine beetjes lauw water, dit kan tot uitdroging leiden

Hoe herken ik misselijkheid bij mijn hond?

Aan braken gaat vaak misselijkheid vooraf. Het lichaam geeft aan dat er iets niet goed zit en prikkelt het braakcentrum. Dit bevindt zich diep in het hondenbrein.

Het centrum verkrijgt informatie via het maag-darmstelsel, het evenwichtsorgaan en verschillende delen van de hersenen. Hierdoor krijgt de maag het signaal om zich te legen, waardoor de hond misselijk wordt en uiteindelijk overgeeft.

Zo’n één op de vijf honden braakt gemiddeld één- tot tweemaal per maand. De overige 80% braakt minder dan dat.

Maar hoe kun je zien dat je hond misselijk is? De volgende symptomen kunnen hier een indicatie van zijn:

  • Algehele onrust
  • Boeren
  • Gras eten
  • Kwijlen
  • Langzamer en minder eten
  • Smakken en veel slikken

Er wordt meer speeksel aangemaakt en de maag kan van streek zijn. Hierdoor neemt de eetlust af en de misselijkheid toe. Gras eten kan helpen het braakproces te versnellen.

Eet je hond echter regelmatig gras, maar geeft hij niet over? Dan kan de dierenarts bekijken of dit aan het dieet ligt. Of misschien heeft je hond er simpelweg een vreemd trekje bij gekregen.

Vaak wordt bij overgeven half-verteerd voedsel uitgebraakt. Soms heeft je hond weinig tot geen voedsel in zijn maag, waarbij het bij gal en slijm blijft. Maar komt er onverteerd voedsel terug, terwijl je hond niet nèt gegeten heeft? Of stinkt het braaksel naar ontlasting?

Dan gaat er iets mis in het maag-darmtraject. Raadpleeg in dit geval een dierenarts.

Acuut en chronisch braken bij de hond

Je hond geeft over, maar wat zegt dit gedrag precies over de staat van zijn gezondheid? We maken hierbij onderscheid tussen acuut braken en chronisch braken.

Acuut braken treedt plotseling op, is van korte duur en kan zowel spoedeisend als totaal onschuldig zijn.

Chronisch braken houdt langer dan een paar dagen aan. Dit kan op onderliggende allergieën of aandoeningen wijzen. In geval van chronisch braken moet te allen tijde een dierenarts bezocht worden.

Vaak is de hond na één of twee keer braken weer in orde en blijft hij vrolijk en actief. Neemt het braken niet af ? En wordt de hond sloom, lusteloos of geïrriteerd? Raadpleeg dan een dierenarts.

Soms springt er een bloedvaatje bij het braken en komt er een smal sliertje bloed mee. Dit is geen reden tot paniek. Maar is het gehele braaksel bloederig en dik? Dan moet de hond met spoed naar de dierenarts!

Zo ook bij koorts, een verhoging van de lichaamstemperatuur. De temperatuur van een gezonde hond ligt tussen de 38,0 en 39,0 graden Celsius. Komt deze boven de 39,2 ⁰C uit, dan spreekt men van koorts.

Oorzaken van acuut braken

Bij acute braakklachten zijn vaak een virusinfectie of simpelweg iets verkeerds eten de boosdoeners. Maar ook stress of specifiekere problemen zoals wagenziekte of hitte kunnen een duit in het zakje doen.

Virussen

De meeste virussen die een hond kan oplopen zijn onschadelijk. Het Parvo, Corona en Rota virus echter niet! Ook parasitaire infecties zoals Giardia of wormen kunnen voor braken zorgen.

Hiernaast kan je hond door een invaginatie van de darm acuut gaan braken. Hierbij vouwt een klein gedeelte van de darm zich in een ander stuk darm, wat tot een (totale) afsluiting van het kanaal kan leiden. Dit is een spoedgeval!

Verkeerde eetlust

Iets verkeerds eten betekent niet alleen dat het voer verkeerd valt. Het kan ook op de inname van iets onverteerbaars wijzen.

Komt je hond dus vrolijk smakkend en kauwend het speelveld af? Dan kan het zijn dat het lichaam snel de touwtjes in handen neemt. Zo wordt het (mogelijk) schadelijke hapje snel weer naar buiten gewerkt.

Kun je zelf niet achterhalen wat je hond gegeten heeft? Dan is een check bij de dierenarts geen overbodige luxe. Onze mensenwereld ligt helaas niet vol met hond-verantwoordelijke traktaties.

Stress

Ook stress en onrust kan een aanleiding zijn tot acuut braken. Wanneer een hond gevoerd wordt in een situatie waar veel drukte of onrust heerst, zie je vaak dat hij zijn eten er weer uit gooit. Dit kan door schrokgedrag komen, maar ook doordat hij zelf te druk doet.

Hiernaast kan je viervoeter moeite met eten hebben als hij gespannen is. Denk hierbij aan ingrijpende veranderingen zoals een verhuizing of op vakantie.

Er zijn helaas ontelbaar veel redenen waardoor je hond (te) gespannen kan worden. Houd hem daarom altijd goed in de gaten.

Wagenziekte

Een andere acute oorzaak van braken, kan wagenziekte (reisziekte) zijn. Hierbij registreert het lichaam van de hond wel dat het beweegt, maar kan niet thuisbrengen waarom. Hierdoor raakt het evenwichtsorgaan van slag en wordt de hond misselijk.

Vaak gaat de hond binnen tien à twintig minuten braken, wanneer het autorijden niet stopt. Pas wanneer hij weer geruime tijd vaste grond onder de poten heeft, zal de misselijkheid wegzakken.

Wil je weten wat je tegen wagenziekte kunt doen? Lees dan onze 10 tips voor met de hond in de auto!

Warmte

Bij warm weer zien we dat honden vaker braken dan normaal. Dit kan zijn, omdat het voer zwaar op de maag valt als het zo warm is. Wijzelf zitten meestal ook niet op een flinke maaltijd te wachten tijdens een hittegolf.

Het verteren van dit voedsel kost namelijk energie, en die energie wekt warmte op. Nee hè, we hadden het al zo heet!

Braken kan echter ook een symptoom zijn van oververhitting. Wees alert op een te hoge lichaamstemperatuur, voorkom oververhitting bij de hond.

Oorzaken van chronisch braken

Houden de braakklachten langer dan een paar dagen aan? Dan kan dit, net als bij acuut braken, wijzen op een virus, parasitaire infectie of invaginatie van de darm.

Bij chronisch braken moet de hond ten alle tijden nagekeken worden door een dierenarts. Dit geeft namelijk aan dat het lichaam zelf de oorzaak niet onschadelijk kan maken.

Oorzaken variëren van een voedselallergie en (chronische) orgaanontstekingen tot maagzweren en tumoren. Ook lever- en nierproblemen kunnen ervoor zorgen dat het lichaam de maag wil legen. In sommige gevallen kan dit zeer levensbedreigend zijn.

Hiernaast kan aanhoudend braken op de hormonale Ziekte van Addison wijzen. Hierbij richt het immuunsysteem zich op de eigen cellen. Zo wordt de bijnier verwoest en worden er weinig tot geen hormonen meer aangemaakt.

Deze ziekte is goed te behandelen, mits er op tijd wordt ingegrepen. De volgende rassen hebben een verhoogde kans op deze auto-immuunziekte:

Bearded Collie, Cairn Terrier, Cocker Spaniel, Labradoodle, Leonberger, Nova Scotia Duck Tolling Retriever, Poedel, Portugese Waterhond, Rottweiler, Sint Bernard en West Highland White Terriër.

Braakt je hond niet dagen achtereen, maar wel vaker dan ééns per week?

Dan is het wijs om toch even advies van een dierenarts te vragen. Ook al verloopt het braken gemakkelijk en lijkt er niets aan de hand, gezonde honden geven maar zelden over.

Je hond eten geven bij braken

Braakt de hond zijn eten weer uit zodra het de maag bereikt? Of wil hij simpelweg niet eten? Dan heeft het geen nut om hem te blijven voeren.

Honden kunnen prima een paar dagen zonder voeding, als het niet anders kan. Hiernaast moet het maag-darmstelsel de kans krijgen om tot rust te komen.

Houdt je hond wel wat eten binnen? Dan is het belangrijk dat dit voer geen braakreflex opwekt en dus licht verteerbaar is.

Dit zijn onder andere:

  • Witte rijst (gekookt)
  • Kippenvlees (gekookt)
  • Witvis (gekookt)
  • Zacht wit brood

Voer kleine beetjes tegelijk. Geef 2 of maximaal 3 eetlepels per keer en dat 4 à 5 keer op een dag.

Wil de hond een keer overslaan? Laat hem dan begaan. Rust en voldoende slapen is belangrijk om de geïrriteerde organen bij te laten komen.

Laat de hond op een rustige plek herstellen en geef hem kalme aandacht wanneer hij hierom vraagt. Zo voorkom je stress, maar ook ongewenste opwinding.

Is het braken gestopt? Dan kun je de hond in twee à drie dagen weer naar zijn normale dieet terug wennen.

Bouw het normale voer op en tegelijkertijd het licht verteerbare af. Op deze manier leert de maag normaal op het gewone voer te reageren.

Overgeven en uitdroging bij de hond

Drinken is een ander verhaal. Al binnen een dag kan uitdroging op de loer liggen. Dit kan binnen korte tijd levensbedreigend zijn voor je viervoeter, omdat allerlei belangrijke processen in het lichaam afhankelijk zijn van water.

Met braken verliest de hond veel vocht, wat de kans op uitdroging nog eens verhoogt.

Uitdroging is te herkennen met een eenvoudig testje.

Til de nekplooi van de hond op en laat weer los. Duurt het meer dan 2 seconden tot de huid weer zonder plooien op z’n plaats zit? Dan is de hond uitgedroogd.

Lees ook: Hoeveel water moet mijn hond drinken?

Moest de maag eerst tot rust komen, voordat drinken mogelijk werd? Geef dan na 12 uur vasten de hond om het half uur kleine beetjes lauw water tegelijk. Geef 1 à 2 slokken, niet meer.

Gaat dit goed, maar houdt het uitbraken van voedsel aan? Stop dan met het geven van eten en meng in het drinkwater een zoutoplossing (ORS, Oral Rehydration Solution).

Hierdoor neemt de darm het water direct op.

Overgeven bij honden behandelen

misselijkheid bij de hond

Bezoeken jullie de dierenarts? Dan zal je hond eerst een klinisch onderzoek krijgen. Zo kijkt de dierenarts naar de slijmvliezen, checkt hij je hond op pijn en controleert hij de lichaamstemperatuur, hartslag en ademhaling.

Geven deze parameters geen duidelijke conclusie, dan wordt er vaak over gegaan op bloedonderzoek. Hiernaast worden er belangrijke vragen aan het baasje gesteld, over het eet-, drink- en braakgedrag van de hond.

Vervolgens wordt bepaald of er een röntgenfoto of echo nodig is, om het maag-darmstelsel goed in kaart te brengen.

Braakt je hond al meerdere dagen? Dan wordt hij bij de dierenarts meestal aan een vochtinfuus gelegd, om het risico op uitdroging te verminderen.

Aandoeningen zoals acute maag-darmontstekingen gaan in principe vanzelf over. De dierenarts kan echter medicatie voorschrijven om de klachten te verlichten.

Bij chronische ontstekingen is een antibioticakuur nodig.

Voor misselijkheid en braakklachten zijn medicijnen beschikbaar, die overgeven en eventuele pijn kunnen verminderen. Deze zijn via de dierenarts verkrijgbaar.

Geef nooit mensenmedicatie aan je huisdieren!

Doses die voor mensen onschadelijk of zelfs behulpzaam werken kunnen dodelijk uitpakken voor je huisdier. Hiernaast werkt het dierenlichaam anders dan dat van ons. Zo kan een medicijn een heel andere werking krijgen.

Braken kan ook een bijwerking van een bepaald medicijn zijn. Een voorbeeld hiervan zijn ontvlooiingstabletten.

Ook bij medicinale bijwerkingen geldt: één keer braken is niet erg. Maar bij aanhoudende klachten, moet de dierenarts (weer) geraadpleegd worden.