Alvleesklierontsteking bij de hond

Laatste update: 3 juli 2019
alvleesklierontsteking bij de hond

Alvleesklierontsteking bij de hond kan erg gevaarlijk zijn. Vaak ontstaat het plotseling en is je hond erg ziek.

Helaas kan hierdoor blijvende schade in het lichaam ontstaan. Het is dus belangrijk dat er snel een dierenarts ingeschakeld wordt.

Maar hoe herken je deze ziekte?

En hoe wordt deze behandeld?

Lees hier alles over dit kleine, maar belangrijke orgaan en de ontsteking hiervan.

Heeft mijn hond alvleesklierontsteking?

Alvleesklierontsteking wordt ook wel pancreatitis genoemd. Het komt bij onze hond in een acute en chronische versie voor.

In beide gevallen is zorg door een dierenarts noodzakelijk.

Acute ontsteking

De acute ontsteking komt vaak door een fout in de werking van geproduceerde enzymen. Deze worden in de alvleesklier zelf al actief, in plaats van in de darm.

Hierdoor treedt weefselschade en ontsteking op. Door de werking van de enzymen ontstaat een vicieuze cirkel met steeds ergere schade als gevolg.

De activatie van de enzymen kan het gevolg zijn van doorbloedingsproblematiek, kanker of een virusinfectie. Ook een trauma aan het orgaan kan de ontsteking prikkelen, door bijvoorbeeld een ongeluk of operatie.

Alvleesklierontsteking bij de hond komt vaker voor in combinatie met obesitas of hoge leeftijd. Maar ook bij een vettige maaltijd of bepaalde medicijnen loopt de kans toe.

Chronische ontsteking

Bij een chronische ontsteking houdt de ontsteking langere tijd aan. Hierdoor ontstaat er littekenweefsel, wat niet functioneel is.

Zo wordt de afvoer naar de darm gedeeltelijk geblokkeerd. Er ontstaat een teveel aan sappen, dat druk op het orgaan zet. Hierdoor gaat nog meer gezond weefsel verloren.

Een lang aanhoudende ontsteking van het weefsel kan gevolg zijn van een erfelijke aanleg, trauma aan het orgaan of kanker. Ook kan de acute vorm overgaan in de chronische vorm.

Wat is de alvleesklier eigenlijk?

De alvleesklier is een klein, langwerpig orgaan dat zich tussen de maag en het duodenum bevindt. Het duodenum is het eerste en kortste stuk van de dunne darm.

De alvleesklier wordt ook wel ‘pancreas’ genoemd. Hij is verantwoordelijk voor twee belangrijke taken.

Allereerst maken de cellen in deze klier een vloeistof met enzymen aan. Deze enzymen breken vetten, koolhydraten en eiwitten in het binnengekregen voedsel af.

Dit wordt respectievelijk door de stoffen lipase, amylase en trypsine gedaan. Via een kleine afvoergang loopt dit mengsel de dunne darm in.

Ten tweede is de alvleesklier grotendeels verantwoordelijk voor een stabiele bloedsuikerspiegel. Hij regelt namelijk de aanmaak van de hormonen insuline en glucagon.

Deze worden geproduceerd in de Eilandjes van Langerhans. Deze bestaan uit verschillende soorten cellen, met elk hun eigen functie. De hormonen worden vervolgens rechtstreeks in de bloedsomloop geleid, voor een direct effect.

Symptomen van alvleesklierontsteking bij de hond

Om een alvleesklierontsteking bij de hond snel te kunnen behandelen, moet het baasje goed kunnen herkennen dat er iets aan de hand is.

Een hond met alvleesklierontsteking heeft de volgende symptomen:

Is de ontsteking acuut? Dan zijn de symptomen plots maar fel komen opzetten.

Bij de chronische versie is de hond vaak al langere tijd niet fit en zijn de symptomen wat minder heftig van aard.

Is alvleesklierontsteking dodelijk?

Wanneer de hond niet behandeld wordt aan een ontstoken alvleesklier, kan dit erg gevaarlijk zijn.

Een acute ontsteking kan zich in hoog tempo ontwikkelen, met onherstelbare weefsel- en orgaanschade als gevolg. Dit kan, ondanks een adequate behandeling, dodelijk uitpakken.

Hetzelfde is het geval bij een chronische ontsteking. Het verloop hiervan is echter veel milder.

Daarom heeft men met een intensieve behandeling vaak goede kans dat een hond volledig hersteld van een chronische ontsteking.

Honden met sterk overgewicht, epilepsie of suikerziekte hebben een verhoogd risico op ernstige gevolgen.

Echter, mettertijd kan de hond suikerziekte (diabetes mellitus) krijgen door de disbalans in het bloedsuiker. Hiervoor kan hij meestal behandeld worden met insuline.

Hiernaast kunnen honden Exocriene Pancreas Insufficiëntie (EPI) ontwikkelen. Hierdoor worden de verteringsenzymen niet voldoende meer aangemaakt en wordt het maagzuur te weinig geremd.

Gelukkig bestaan er pillen die deze enzymen weer kunnen toevoegen. Ze zijn echter levenslang nodig, het lichaam hersteld dit niet zelf.

Behandeling van alvleesklierontsteking

Een alvleesklierontsteking bij de hond is helaas lastig te diagnosticeren. De dierenarts heeft daarom veel informatie van de eigenaar nodig. Omtrent de verschillende klachten, maar ook de duur hiervan.

Diagnose

Houd daarom het gedrag van je dier goed in de gaten. Stel jezelf hierbij de volgende vragen:

  • Heeft mijn hond koorts of verhoging? Hoe veel, en hoe lang al?
  • Lijkt mijn hond pijn te hebben (in elkaar kruipen, piepen of janken, weinig bewegen)?
  • Hoe is het eetgedrag van mijn hond? Is dit verminderd? Hoe veel, en hoe lang al?
  • Heeft mijn hond dunne ontlasting? Zo ja, hoe lang al?
  • Heeft mijn hond ongepland gewicht verloren in de afgelopen maand? Zo ja, hoeveel?

Deze informatie is belangrijk voor de dierenarts.

Een echo en bloedonderzoek kunnen vervolgens meer informatie geven. Bij vermoeden van een afwijkende conditie kan er een biopt genomen worden. Hierbij haalt men wat weefsel weg uit de alvleesklier voor nader onderzoek.

Behandeling

Wanneer de oorzaak van de ontsteking bekend is, zal de dierenarts zich eerst hierop richten. Echter, de ontsteking kan helaas niet behandeld worden. Dit zal het lichaam zelf moeten overwinnen.

Daarom is het van belang dat het lichaam op tijd ondersteund wordt.

Dit kan de dierenarts doen, door het geven van pijnstilling tegen de buikpijn, een infuus tegen uitdroging en eventueel dwangvoeding. Wanneer de hond geen voedingsstoffen binnenkrijgt, zal hij te weinig energie overhouden om de ontsteking de baas te worden.

Wanneer de hond erg braakt, kunnen er anti-braakmiddelen toegediend worden.

Dieet van een hond met alvleesklierontsteking

Men hoort vaak dat bij honden met alvleesklierontsteking het dieet moeten worden aangepast.

Dit is bijvoorbeeld het geval, wanneer de functies van het orgaan gedeeltelijk (of grotendeels) uitgevallen zijn. Hierdoor ontstaan complicaties, die vaak levenslang aanwezig zullen blijven.

Doorgaans heeft dit te maken met het ontwikkelen van sterk verminderde enzymproductie of diabetes.

Het enzymgerichte dieet zorgt ervoor dat de gemiste enzymen aangevuld worden in het darmkanaal. Hier bestaan poeders of pillen voor. Op deze manier kan het voer weer goed verteerd worden.

Bij suikerziekte is het belangrijk dat het dieet laag in calorieën blijft.

Maar heeft je hond geen complicaties ontwikkeld? Dan kan een dieet met weinig vetten voorkomen dat de ontsteking terugkeert.