De Duitse Staande (langhaar) is een veelzijdige jachthond. Ondanks zijn flinke portie energie en jachtliefde, is deze vriendelijke, sociale viervoeter een perfect kameraadje voor in huis.
Hier staat echter tegenover dat de eigenaar zich verdiept in een goede opvoeding. Ook moet men meer dan voldoende tijd besteden aan activiteiten samen. Jagen doe je niet alleen, en dus wil dit ras erbij zijn!
Ben jij klaar voor deze allround speurneus?
Lees hier alles over de Duitse Staande (Langhaar).
Achtergrond van de Duitse Staande (Langhaar)
De Duitse Staande (Langhaar), door liefhebbers ook wel kortweg ‘Langhaar’ genoemd, vindt zijn origine in Duitsland. Over zijn geschiedenis bestaat veel discussie, al is één opvallend detail zeker. Anders dan de naam zal vermoeden, heeft hij geen verwantschap met de Duitse Staande korthaar en Duitse Staande draadhaar.
De Langhaar echter, geldt als één van de oudste jachthondenrassen. Momenteel wordt er vanuit gegaan dat ze afstammen van de Spioenen. Spioenen waren Spaanse jachthonden die vanaf de middeleeuwen jagers bijstonden in de vogeljacht.
Om deze reden werden ze ook wel Spanjoelen genoemd.
Dit type hond staat aan de wieg van Nederlandse rassen zoals de Drentsche Patrijs, Friese Stabij en het Kooikerhondje. Niet verwonderlijk dus, dat de Duitse Staande Langhaar ook verwantschap heeft met deze rassen.
Ook de grote en kleine Münsterlander komt in zijn analogie voorbij.
Vanaf 1879 spitse Duitse liefhebbers zich toe op het raszuiver fokken van deze bijzondere jachthond. Dit leidde ertoe dat in het jaar 1897 de Duitse Baron von Schorlemer de eerste specifieke raspunten samenstelde, waarbij de basis van de rasfokkerij werd gelegd.
In de 19e eeuw werden deze hond mogelijk gekruist met Engelse Pointers en Ierse Setters, om nog wat meer snelheid in het ras te krijgen. Tegenwoordig is de professionele jacht bijna geheel verdwenen, maar is de Langhaar nog steeds populair in de amateursport.
Ook zien we ze geregeld als huishond, door hun zachte, vriendelijke karakter.
Uiterlijke kenmerken
Volgens de rasstandaard is de Duitse Staande (Langhaar) een veelzijdige jachthond. Hij bezit bloed van zowel vogeljacht-rassen, als Brakken en Waterhonden.
De kop is lang-gestrekt en heeft een adellijke uitdrukking. De ogen zijn bruin van kleur, met een sterke voorkeur voor donkerte. De oren worden hangend gedragen en mogen niet te laag aangezet zijn.
De hals is niet te kort en loopt vloeiend over in een brede, diepe borstkas. De rug is stevig, recht en niet al te lang. De achterhand is lang en loopt matig af.
De staart wordt hangend gedragen en mag pas vanaf het laatste deel licht opwaarts gaan.
De beharing van de Duitse Staande (Langhaar) meet heel nauw. Aan de rug en flanken mag de beharing 3 tot 5 cm lang zijn. Aan de oren, buik, achterzijde van de benen (broek) en staart bevinden zich langere haren, ofwel ‘bevedering’.
De vacht is sluik, maar stevig en glad. Licht golvend is ook toegestaan. De kleuren hebben (bijna) allemaal bruin als basis, en komen als volgt voor:
- Geheel bruin
- Bruin met wit of schimmel aan de borstzijde of poten
- Donkere of lichte variant van bruinschimmel
- Forelschimmel, bruine vlekken op een witte basiskleur
- Bruin-wit
Heel soms loopt er wat gele brand door de bruine kleur, wat nog een souvenir is uit de Brakken-bloedlijn. Dit is ook toegestaan door de rasstandaard.
De reuen van dit ras zijn idealiter 63 tot 66 centimeter hoog. De teven zijn iets kleiner, met 60 tot 63 centimeter. De hond weegt rond de 30 kilo, afhankelijk van geslacht en lichaamsbouw.
De langhaar wordt zo’n 10 tot 14 jaar oud.
Karaktereigenschappen van Duitse Staande (Langhaar)
Ondanks zijn jachtachtergrond is de Langhaar een evenwichtig, kalm type. Het is geen hond die zich zonder nadenken in het onheil stort.
Met de jacht weet hij precies wat er van hem verwacht wordt. Hierbij toont hij dan ook zijn veelzijdigheid en leergierigheid.
Dit ras leert dan ook snel en is erg sociaal. Dit betekent dat ze met andere honden, huisdieren en kinderen doorgaans goed overweg kunnen. Voorwaarde is natuurlijk dat de hond voldoende gesocialiseerd is.
Ondanks zijn energie en liefde voor jacht en spel, is de Langhaar een vriendelijke, zachtaardige huishond. Toch heeft hij een zekere waak- en verdedigingsdrang, die de jager van vroeger goed uitkwam.
Ook zijn ze vaak roofdierscherp, ofwel erg fel als het op roofdieren neerkomt die er wel eens met hun prooi vandoor kunnen gaan. Dit is een punt van aandacht, omdat dit tot gevaarlijke achtervolgingen en gevechten kan leiden.
Verzorging en gezondheid
De zachte, lange vacht van de Langhaar heeft extra verzorging nodig om klitten en ophopend vuil te voorkomen. Verwijder knopen en viezigheid daarom dagelijks en borstel de vacht een aantal keer per week goed door.
Over de gezondheid van de Langhaar is helaas weinig bekend. Wel wordt aangeraden alleen met honden te fokken die getest zijn op heupdysplasie, omdat dit ras bij uitstek werkhonden zijn.
Heupdysplasie komt niet vaak voor bij dit ras, maar is dus wel een punt van aandacht. Dit is een erfelijk belaste aandoening, waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed op elkaar aansluiten. Daardoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.
Opvoeding
Door zijn vriendelijke en open karakter lijkt het opvoeden van deze chique ogende viervoeter een fluitje van een cent. Toch is het belangrijk om stil te staan bij enkele belangrijke punten.
Langharen leren ontzettend snel. Ze zijn leergierig en passievol, waardoor ze alles binnen korte tijd oppikken. Dit betekent echter ook, dat slechte gewoontes niet gemakkelijk af te leren zijn.
Het goede voorbeeld geven en eenduidigheid is bij deze hond dus erg belangrijk.
Besef hiernaast dat dit een werkhond pur sang is, waarvoor je een duidelijke taak voor ogen moet hebben. Hier is de hond op gefokt, waardoor hij deze drang kwijt zal moeten om een evenwichtige huisgenoot te kunnen zijn.
Hiernaast heeft veilig loslopen vaak extra aandacht nodig, aangezien de Langhaar behoorlijke motivatie heeft om achter ‘zijn’ prooien aan te schieten. Dit kan tot gevaarlijke situaties leiden en deze ongecontroleerde jacht is verboden in Nederland.
Duitse Staande (Langhaar) en beweging
De Duitse Staande (Langhaar) heeft door zijn jagersgeschiedenis veel beweging nodig. Ze zijn gewend hele dagen op pad te gaan en hierbij lichamelijke arbeid te verrichten. Ze zijn het liefst gericht bezig en kunnen grote afstanden op een dag afleggen.
Om rust in huis mogelijk te maken en de hond voldoende mentaal uit te dagen, is veel activiteit nodig. Niet alleen fietsen, zwemmen en wandelen met de hond is belangrijk, maar ook speeltijd en training.
De Langhaar toont zich bijna zonder uitzondering geïnteresseerd, zolang je hem afwisseling biedt. Zo houden ze wel van een potje apporteren, maar ook jacht- of speurcursus, flyball en behendigheid is erg populair.