Yorkshire Terriër

De Yorkshire Terriër is een pittig gezelschapshondje, dat bekend staat om zijn eigen willetje. Hij zit het liefst de hele dag lekker bij de baas op schoot. Ook is dit kleintje erg leuk met kinderen, maar laat je niet foppen door zijn schattige kraaloogjes. Hij kan enorm de waakhond uithangen en heeft een consequente opvoeding nodig.

Hiernaast heeft zijn lange, zijdezachte vacht over het algemeen veel verzorging nodig. Past deze kleine, typische Terriër bij jou? In dit artikel geven we alle details over het hondenras.

Achtergrond van de Yorkshire Terriër

Rond het begin van de 19^e eeuw kwamen er veel Schotse boeren in de Engelse graafschappen Yorkshire en Lancashire wonen. Zij zochten in de grote steden naar werk. Deze boeren namen hun hondjes mee en al snel kruisten hun Schotse Terriërs zich met de Engelse types.

Uit welke hondjes de Yorkshire Terriër precies voortkomt is een raadsel. Het verhaal gaat echter, dat er onder andere bloed van de Maltezer, Cairn Terriër en Clydesdale Terriër door zijn aderen stroomt.

Eerst werden de Terriërs gebruikt om op ratten te jagen, maar de Yorkshire Terriër werd in hoog tempo omgevormd tot een echt gezelschapshondje. Zo staan ze tot op heden bekend.

Een ideaal huishondje en knuffelvriendje, maar met een pittig accent.

Lees ook: Jack Russel Terriër

Uiterlijke kenmerken

Volgens de rasstandaard is de Yorkshire Terriër, door liefhebbers kortweg “York” genoemd, een alert en intelligent hondje, dat zeer compact gebouwd is.

Hij is fier en loopt met zijn kopje rechtop, wat hem de uitstraling van een echt dameshondje geeft. Het hoofd is klein en vlak, met donkere, levendige ogen. De oren zijn klein, V-vormig en worden rechtop gedragen.

Ze hebben een gematigde welving in de ribben, een rechte rug en rechte achterhand.

Van oudsher werd de staart altijd gecoupeerd (ingekort), gelukkig is dat nu niet meer toegestaan. De staart wordt recht en iets boven de ruglijn gedragen, met een goede, donkere beharing.

De York heeft over het algemeen een vrij lange, steile vacht die zijdezacht aanvoelt. Ze hebben wat langere beharing aan de voorsnuit (“baard” genoemd), met een warm gouden kleur.

Aan de zijkanten van het kopje wordt dit goud iets donkerder en bruiner. Verder heeft de vacht doorgaans dezelfde kleur. Staalblauw vanaf het achterhoofd tot de staart en het goudbruinige “tan” op de kop en borst.

De schofthoogte is ongeveer 20 centimeter en ze wegen tussen de 2,4 en 3,2 kilo. De Yorkshire Terriër wordt zo’n 13 tot 16 jaar oud.

Lees ook: Airedale Terriër

Karaktereigenschappen van de Yorkshire Terriër

De York groeide in Engeland snel uit tot een perfect gezelschapshondje. Echter, het pittige Terriër karakter is nooit verloren gegaan. Hierdoor zijn ze zowel intelligent als onbevreesd.

Dat laatste loopt soms een tikkeltje in overmoedigheid uit. Hierdoor moet je de York wat tegen zichzelf beschermen. Hij kan namelijk erg waaks zijn of zichzelf overschatten, wanneer je andere honden tegenkomt.

Dit hondje is dus gebaat bij een duidelijke, consequente opvoeding. Hij kan anders behoorlijk praatjes krijgen en daar zit jij, en de rest van de buurt, vast niet op te wachten.

De York is enorm aanhankelijk en loyaal naar zijn baas toe.

Hij vindt het gezinsleven heerlijk en wil graag overal bij zijn. Het verhaal gaat zelfs dat deze honden meer waarde hechten aan menselijk gezelschap en aandacht, dan aan het contact met andere honden.

Toch kunnen ze het over het algemeen goed met andere huisdieren vinden. Mits ze hier rustig mee geïntroduceerd zijn tijdens de socialisatie, uiteraard.

Ook met kinderen zijn ze erg leuk. Ze zijn namelijk dol op spelen. Laat kinderen echter nooit met dit hondje alleen. De York is klein, maar zal zich niet op zijn kop laten zitten!

Begeleid kinderen daarom altijd in de omgang met dieren, een ongeluk zit in een klein hoekje.

De York is enorm snel en heeft de neiging wat overheersend te worden. Besteed hier extra aandacht aan tijdens de opvoeding.

Oudere kinderen in huis zijn geen probleem, mits de York met zorg behandeld wordt.

Verzorging en gezondheid

De Yorkshire Terriër is een hondje dat bijna geen haar verliest. Toch heeft de lange, zijdezachte vacht dagelijks verzorging nodig.

Naast deze dagelijkse controle op viezigheid en klitten, moet hij in ieder geval twee keer in de week door geborsteld en gekamd worden. Dit doe je laag voor laag.

Wanneer je de York rustig introduceert met dit borstelritueel, zal hij de vachtverzorging heerlijk vinden!

Yorkshire Terriërs zijn doorgaans geen smeerkezen. Wel dienen de oren op lange plukken gecontroleerd te worden.

Mocht je de lange vacht niet dagelijks willen of kunnen bijhouden, dan kan een trimsalon 3 à 4 keer per jaar de vacht trimmen, zodat het makkelijker te onderhouden is.

Helaas kent het ras enkele gezondheidsproblemen. Zoals veel andere kleine hondenrassen is de York gevoelig voor de ziekte van Legg-Calvé-Perthes. Dit is een ontsteking in het heupbot.

Hierbij wordt de bloedtoevoer naar het dijbeen afgesloten, waardoor het bot afsterft. Dit doet veel pijn en wordt doorgaans bij pups tussen de 4 tot 8 maanden oud gediagnosticeerd.

Hiernaast komt Patella luxatie (losse knieschijven) geregeld voor. Je hond gaat dan op een heel typisch maniertje mank lopen. Op drie pootjes terwijl hij de vierde probeert te strekken.

Daardoor schiet de losse knieschijf soms weer terug op zijn plaats, maar bij ernstigere gevallen kan hij naast het gewricht blijven hangen. In dit geval moet de dierenarts de knieschijf terug op zijn plek zetten.

Ook hebben de Yorks aanleg voor tandproblemen, omdat ze een erg smalle kaak hebben. Overleg daarom met een dierenarts of voedingsprofessional over passende voeding. Dit is zeer belangrijk, omdat Yorkshire Terriërs ook regelmatig last van hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) hebben.

De ogen zijn ook een bron van zorg. Cataract (grauwe staar, vertroebeling van het oog) en distichiasis (onderste wimpers irriteren het hoornvlies) komen beiden regelmatig voor.

De meeste van deze aandoeningen zijn erfelijk belast. Het is dus belangrijk om beide ouderdieren te testen op erfelijke aandoeningen, voor een nest met pups gepland wordt. Zo houd je het ras gezond.

Opvoeding

Zoals we al zeiden, is de Yorkshire Terriër een pittig ding. Hij is pienter en leert snel, echter heeft hij ook wat eigenschappen die de opvoeding lastiger maken.

Hij is snel overmoedig of overbezorgd, dus het is belangrijk dat hij leert om situaties rustig te benaderen. Ze zijn namelijk snel opgewonden en zullen doorgaans veel blaffen.

Gelukkig is dit een hondje dat enorm gevoelig is voor lof van zijn baas. Met fysieke straf of een harde stem zul je bij dit kleintje niet ver komen. Hij zal zich namelijk behoorlijk gaan verzetten.

Dat zit nu eenmaal in zijn karakter, dus gebruik zijn eeuwige focus op de baas in je voordeel.

Ook heeft dit hondje de neiging om snel de baas uit te hangen, vooral bij kleine kinderen of andere honden. Wees rustig en duidelijk, laat hem niet zijn zin doordrukken.

Hij moet van het baasje leren dat genoeg ook echt genoeg betekent.

Daarom is een goede socialisatie bij dit hondje van groot belang. Laat hem in rust aan nieuwe prikkels wennen en maak hem kalm duidelijk dat hij niet overal op hoeft te reageren.

Wanneer de pup leert dat hij niet overal vooraan hoeft te staan, creëer je rust en aandacht.

Dit is niet alleen waardevol voor de hond, maar ook voor de eigenaar. Wanneer er niet gesprongen, aan de lijn getrokken of continu geblaft wordt, is er meer overzicht en heb je de situatie beter onder controle.

Daarnaast moet de pup aan veel nieuwe mensen, dieren en situaties wennen. Hoe meer rust tijdens de introductie van nieuwe prikkels, hoe beter de pup dit kan verwerken en hoe beter hij er later mee om kan gaan.

Dit kan nogal een uitdaging zijn met de York, dus puppycursus en eventuele vervolgcursussen kunnen goede ondersteuning bieden.

De honden hebben onder begeleiding contact met elkaar en de eigenaar wordt systematisch door het opvoedingsproces geleid. Zo leert je York netjes met andere dieren en nieuwe situaties omgaan.

De Yorkshire Terriër en beweging

De York is doorgaans erg flexibel en past zich gemakkelijk aan het gezin aan. Ook al zijn het actieve hondjes, de aandacht is voor hen het allerbelangrijkst.

Wandelen, graven en ravotten vinden ze geweldig, maar het fijnste is als dit lekker samen met de baas kan.

Spelletjes, touwtrekken, trucjes leren. Ze vinden het allemaal leuk. Maar het allerleukst voor de York is, dat hij lid van het gezin mag zijn!