Oorontsteking en oorpijn bij hond

Heeft jouw hond oorproblemen?

Herhaaldelijk krabben en de kop schudden of scheef houden kan op oorpijn wijzen.

Ook hebben honden soms zogenaamde ‘hotspots’ op zijn kop, en kan geen aanraking bij de oren verdragen.

Veel oorproblemen bij de hond zijn echter lastig aan de buitenkant waar te nemen. Daardoor kan je hond ongemerkt langdurig met oorpijn blijven rondlopen.

Dit kan tot chronische oorpijn of zelfs doofheid leiden.

Reden genoeg dus, om af en toe goed in de oren van je viervoeter te turen.

Maar waar komt een oorontsteking vandaan? En hoe herken je oorpijn?

In dit artikel vertellen we je alles over: oorontsteking en oorpijn bij de hond.

Lees ook: Oren van je hond schoonmaken

Het oor van je hond

Is het oor geen prachtig orgaan?

Het zorgt ervoor dat we makkelijker met elkaar communiceren, het waarschuwt ons voor gevaar en vult het leven met geluiden.

Als één van de zes belangrijkste zintuigen, maakt je gehoor je leven compleet. Zo ook bij honden, en bij hen misschien nog wel meer!

Hondenoren zijn namelijk zo uitgerust, dat ze hogere en lagere frequenties opvangen dan het oor van de mens. Hierdoor is het bereik van hun gehoor dus een stuk groter dan dat van ons.

Ook kunnen ze hun oren naar het geluid toe draaien, waardoor ze de bron ervan sneller lokaliseren.

Het oor heeft in het dagelijks leven van de hond een belangrijke functie. Het geeft niet alleen informatie over de omgeving, de houding van het oor wordt als belangrijk communicatiemiddel gebruikt. Dit geldt zowel naar andere honden als naar de baas toe.

Het hondenoor bestaat uit drie delen: het buitenoor, het middenoor en het binnenste oor.

Het buitenoor loopt van de uitwendige oorschelp door de  buitenste gehoorgang naar het trommelvlies. In de buitenste gehoorgang zorgt oorsmeer voor een schoon en bacterieel beheerst klimaat.

Het middenoor begint vanaf het trommelvlies en loopt door naar de gehoorbotjes. Dit zijn er drie, en worden door hun vorm het aambeeld, de stijgbeugel en de hamer genoemd. Vanuit deze ruimte loopt ook de buis van Eustachius, die de gehoorgang met de keel verbindt.

In het binnenoor komen geluidstrillingen binnen, die in het met vocht gevulde ‘slakkenhuis’ geregistreerd worden. Via de gehoorzenuw wordt deze informatie vervolgens aan de hersenen doorgegeven. In deze ruimte zit ook het evenwichtsorgaan.

Oorpijn bij je hond

Oorproblemen zijn dagelijkse kost voor een gemiddelde dierenartspraktijk. Het wordt vaak en in veel verschillende maten gezien: van milde oorpijn tot chronische ontstekingen en doofheid.

Oorpijn kan door allerlei oorzaken de kop op steken. Vastzittend vuil, allergische reacties, maar ook tumoren, poliepen en lichaamsvreemde voorwerpen kunnen voor pijn in de buitenste gehoorgang zorgen.

Lichaamsvreemde voorwerpen zijn objecten die doorgaans niet in het lichaam voorkomen. Deze voorwerpen kunnen zowel binnen als buiten  ‘opgelopen’ worden.

Een beruchte boosdoener voor oorpijn zijn grasaren. Het gras groeit en bloeit, zo worden er overal zwierige uiteinden op de grashalmen gecreëerd. Dit noemt men grasaren.

Tijdens het spelen in het hoge gras, komt de aar los van de halm en blijft hangen in het hondenoor. Dit prikt behoorlijk en kan diep in de gehoorgang vast komen te zitten. Wees er dus op bedacht, dat je de aar vaak zelf niet kan zien!

De dierenarts kan dit heel eenvoudig verwijderen met een tangetje, maar moet er wel snel bij zijn. Wanneer de aar niet tijdig verwijderd wordt kan deze voor onherstelbare beschadiging van het trommelvlies zorgen.

Controleer dus na het spelen altijd even de oren.

Oorpijn kan gepaard gaan met jeuk, stank, koorts en zelfs doofheid. Vaak geven deze symptomen het bestaan van een ontsteking aan. De huid in de gehoorgang raakt geïrriteerd en gaat schilferen, zwellen en laat soms vocht, bloed of zelfs pus door.

Door de jeuk kan de hond hard en herhaaldelijk aan het oor gaan krabben. Hierdoor kan een bloedvaatje kapot gaan en het bloed sijpelt vervolgens de oorschelp in. Dit kan tot behoorlijke zwellingen leiden. Geheel toepasselijk noemen we dit: een bloedoor.

Gelukkig kan het gemakkelijk doorgeprikt en schoongemaakt worden door de dierenarts. Het gaat dus nooit vanzelf over!

Vergeet ook de onderliggende oorzaak niet: waarom krabt je hond eigenlijk zo hard?

Oorontsteking bij je hond

De buitenste gehoorgang wordt door oorsmeer beschermd en heeft een uitgebalanceerd klimaat van bacteriën en gisten. Wordt deze balans verstoord, dan kan het weefsel geïrriteerd en zelfs ontstoken raken.

Onder de balansverstoorders bevindt zich een familie van vervelende jeukbeestjes, oormijten genaamd. Deze kwajongens koloniseren de buitenste gehoorgang en eten huidschilfers en oorsmeer. Dit veroorzaakt enorm veel jeuk en viezigheid.

Lees ook: oormijt bij honden

De mijten halen alle natuurlijke bescherming weg, waardoor de huid gaat ontsteken. Met deze kriebelbeestjes moet je enorm oppassen: is één dier besmet, dan heeft waarschijnlijk je hele huishouden er last van.

Hiernaast kan de bacteriële populatie in het oor verstikt raken, wanneer in de buitenste gehoorgang teveel oorsmeer wordt aangemaakt.

De bacteriën krijgen dan een tekort aan zuurstof en sterven. Schimmels en gisten hebben zo vrij spel, waardoor het oor gaat jeuken, stinken en ontsteken.

De balans kan ook verstoord worden door bijvoorbeeld vies water of modder.

Wanneer je hond een enthousiaste zwemmer is, zal hij niet alleen in kraakhelder, gefilterd water duiken. Helaas voor de eigenaar: vaak hoe smeriger, hoe beter! Komt dit vuil in de gehoorgang, dan kan het gezonde weefsel aangetast worden.

Oorontsteking voorkomen bij de hond

Ook bij oorontsteking geldt: beter voorkomen dan genezen.

Bepaalde rassen lopen een verhoogd risico, meestal mede dankzij de anatomie van hun weelderige, lange oren.

Goed voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de Basset Hound. Ook verhoogde gevoeligheid van de huid speelt een rol. Dit zien we met name bij rassen zoals de Labrador Retriever.

Is je hond gevoelig voor oorontsteking?

Dan kun je hem beter niet laten zwemmen. De huid raakt snel verstoord door het vuil en het vocht; voor je het weet zit je weer bij de dierenarts.

Toch de hond in de plomp zien verdwijnen?

Zorg er dan voor dat je na afloop de oren goed afdroogt. Houd de gehoorgang vrij van lange haren en behandel, in overleg met een dierenarts, preventief met een oorreiniger.

Ga nóóit met een wattenstaafje in het oor prutsen, daar doe je meer kwaad dan goed mee!

Twijfel je over de oorgezondheid van je viervoeter, of verandert plots zijn gedrag rondom zijn kop?

Vraag dan advies van een dierenarts: oorklachten zijn voor de hond erg vervelend, maar voor het baasje lastig te diagnosticeren.

De meeste oorproblemen gaan ook niet vanzelf weer weg. Ze worden zelfs alleen maar ernstiger, met alle gevolgen van dien. Aarzel niet: de dierenarts heeft in een mum van tijd het oor bekeken en bijgewerkt!