Mechelse Herder

De Mechelse Herder is van oudsher een werkhond en wordt nog steeds voor allerlei taken gebruikt.

Ook in het gezinsleven is de Mechelaar prima op zijn plek.

Deze slimmeriken zijn levendig, speels en zeer baasgericht.

Maar door zijn intelligentie en gevoeligheid, is de Mechelaar geen hond voor iedereen.

Gelukkige Honden geeft je alle details van dit ras.

Achtergrond van de Mechelse Herder

Vroeger werd de Mechelse Herder geclassificeerd als de Belgische Herder, een slanke, robuuste werkhond gezien door heel België.

De Belgische Herder werd sinds jaar en dag intensief gebruikt als schaapshond. Na het jaar 1850 werd de interesse voor het specifieke voorkomen van deze honden gewekt, waarna liefhebbers hen categorisch in kaart gingen brengen.

Hier kwamen mettertijd de vier authentieke Belgische Herderrassen uit voort, waar de Mechelse Herder er één van is. De andere drie zijn de Groenendaeler, de Laekense Herder en de Tervuerense Herder.

De Mechelse herder werd toen nog Kortharige Herdershond of Scheper genoemd. In 1898 richtte men de ‘Mechelse Club tot Verbetering van den Kortharigen Schaapshond’ op. Deze clubrichtte zich op het fokken van de Kortharige Herdershond, zoals men dat in de omgeving van de Belgische stad Mechelen deed.

Bij dit fokken stond de functie van deze herder als werkhond centraal. De leeuwachtige kleur (fauve charbonné) en het zwarte ‘gezichtsmasker’ werd als typisch beschouwd, maar ondergeschikt aan het innerlijke karakter.

Door de jaren heen heeft deze functie altijd hoog in het vaandel gestaan bij de fokkers. De Mechelse herder wordt tegenwoordig zowel ingezet als politie- en waakhond, als in het sport- en het gezinsleven.

Lees ook: Anatolische Herder

Uiterlijke kenmerken

De rasstandaard beschrijft de Mechelse Herder als een vierkante hond in de lichamelijke verhoudingen. Hij straalt alert- en levendigheid uit, maar is tegelijkertijd waakzaam en kalm.

Het hoofd is middelmatig breed en wordt hoog gedragen. De snuit is even lang als de schedel en wigvormig. De ogen zijn licht amandelvormig en donker, de oren klein, driehoekig en worden rechtopstaand gedragen.

De hals is opgericht en slank. Deze gaat via een weinig brede, maar gespierde borst en schouders over in een korte rug. De achterhand is zeer licht aflopend, naar een middellange, hangend gedragen staart.

De vacht is kort, maar langer en voller rond de nek en de achterzijde van de dijen. Het bestaat uit een wollige, dichte ondervacht en stugge, iets langere dekharen. De kleur is leeuwachtig (fauve charbonné, vaalrood) met een zwart ‘masker’ in het gezicht en zwarte punten aan de poten en staart.

Teven zijn iets kleiner dan reuen, gemiddeld 58 cm aan de schoft. Reuen zijn circa 62 cm hoog en wegen rond de 25 à 30 kilo. Teven zijn zo’n 20 à 25 kilo zwaar. De Mechelse Herder wordt zo’n 12 tot 14 jaar oud.

Lees ook: Duitse Herder

Karaktereigenschappen van de Mechelse Herder

Doordat de fokkerij uitermate op de functie van het ras gefocust heeft, staat de Mechelse Herder vooral bekend om zijn werkwilligheid, intelligentie en moed. Ze hebben een grote will to please en zijn verknocht aan het baasje.

Zijn natuurlijke waaksheid en drang tot beschermen maakt hem uitstekend geschikt als waak- en politiehond. Hiernaast is het geen hond voor iedereen, de Mechelaar weet precies wat hij wil en kan daarom nog wel eens zijn zin doordrijven.

Deze hond is onverschrokken, maar zelden agressief. Wel kunnen ze fel uit de hoek komen wanneer hun ‘eigen’ gezin, kudde en gebied bedreigd wordt. Het is dan ook alleen het signaal van de baas, waardoor deze hond weer een stapje terug zet.

Door zijn rust en intelligentie, zijn Mechelaars goed met kinderen en dierlijke huisgenoten. Alles wat ‘eigen’ is, wordt met trouwe moed beschermd.

Verzorging en gezondheid

Ook al is de vacht van de Mechelse Herder niet erg lang, ze kunnen enorm verharen. Daarom is het wijs de haren twee à driemaal per week goed door te borstelen. Dit is goed voor de doorbloeding en geeft vuil en klitten geen kans.

De Mechelse Herder is een sober type en daarom relatief gezond. Helaas komen er, zoals met bijna elk ras, toch wat erfelijke aandoeningen voor.

Één hiervan is Heup- en Elleboogdysplasie, een ontwikkelingsstoornis in het gewrichtskraakbeen. Hierdoor krijgt de hond misvormde gewrichten, artrose en kreupelheid.

Epilepsie komt incidenteel voor, waarbij een soort kortsluiting in de hersenen ontstaat en de hond episodes van toevallen krijgt. Hiervoor bestaat geen erfelijke test, maar bij aangedane honden worden de ouderdieren uit het fokbestand geweerd.

Mogelijk is maagkanker ook een probleem voor de Belgische Herders. Hier is echter nog niet genoeg informatie over bekend. Op het moment wordt hier intensief onderzoek naar gedaan.

Ook Cerebellaire Ataxie komt voor, een neurologische aandoening die ontstaat in het brein. De hond verliest hierdoor de coördinatie en raakt in toenemende mate uit balans. Helaas is hier geen behandeling voor bekend.

Opvoeding

De Mechelse Herder is een gevoelige, intelligente hond die prima autonoom opdrachten uit kan voeren. Hij is zeer baasgericht en doet dan ook alles om het baasje te behagen.

Ondanks deze gevoeligheid, kunnen ze erg flexibel zijn. Mechelse Herders weten snel hun draai te vinden in een nieuwe situatie.

Toch is het belangrijk zacht, maar duidelijk met ze om te gaan. Bij een consequente, duidelijke maar positieve training is niets voor deze slimmerik te gek.

Door zijn autonomie, intelligentie en gevoeligheid is de Mechelse Herder geen hond voor beginners. Omdat ze zo pienter zijn, pikken ze ook snel minder gewenste gedragingen op. Hiernaast kunnen ze flink hun eigen zin doordrijven.

Men zal als eigenaar dus hard aan de slag moeten, het kan een uitdaging zijn deze slimmerik mentaal genoeg uitdaging te bieden.

Mechelse Herder en beweging

Door zijn functie als werkhond, heeft de Mechelse Herder veel beweging nodig. Niet alleen mentale uitdaging houdt deze hond gezond, maar ook de nodige kilometers onder zijn poten.

Fietsen, zwemmen, wandelen, apporteren, speuren of gehoorzaamheidstraining; de Mechelaar blinkt hierin uit. Samen met de baas vinden ze alles leuk en zijn altijd in voor iets nieuws. Zorg dus geregeld voor afwisseling.

Ook in behendigheid en sporten zoals flyball zal de Mechelaar op zijn plek zijn. Ze zijn onvermoeibaar, uitbundig en ontzettend wendbaar.