Boerboel

De Zuid-Afrikaanse Boerboel is een bewaker in hart en nieren. Zijn passie voor baas en alles wat ‘eigen’ is zorgt voor een wantrouwende houding naar vreemden.

En denk maar niet dat een inbreker bij jouw huis enige kans maakt!

Toch dient de eigenaar met zachte, duidelijke en consequente begeleiding de hond iets flexibeler te maken tegenover de grote, boze wereld. Gebruik je hierbij dwang of agressie, dan heb je aan de Boerboel een flinke kluif.

Maar vormen jullie samen een sterke band, met respect en liefde? Dan heb je de beste security guard annex knuffelbeer die je maar kunt bedenken.

Lees hier alles over de Boerboel!

Achtergrond van de Boerboel

De Boerboel is van oorsprong een Zuid-Afrikaans hondenras. Mogelijk gaat hun geschiedenis helemaal terug naar de vijfde eeuw na Christus. In deze tijd werden ze gebruikt voor de jacht en oorlog.

Ook toen waren de Boerboels groot, sterk en moedig. Er zijn zelfs bronnen die beweren dat de honden volledig gepantserd op veldslag gingen. Vanaf de zevende eeuw verspreidden de honden zich met belangrijke veroveraars zoals Alexander de Grote over de wereld.

Hier kruisten ze zich met vele andere rassen, waardoor de originele bouw verdween. Toch stond het ras nog steeds bekend als moedige bewakers van huis en haard. Geen wonder dus, dat ze met overzeese kolonisten mee terug naar Afrika reisden, toen dit continent gekoloniseerd werd.

Door kruising met de Boerboels die in Zuid-Afrika leefden, werd het oorspronkelijke ras weer wat meer hersteld. jarenlang fungeerde het ras als sterke boerderijhond en bewaker.

Helaas zorgde urbanisatie aan het begin van de 20e eeuw bijna tot uitsterving van het ras. De boeren vertrokken naar de steden, waar de grote waakhonden niet mee naartoe konden.

Pas rond 1980 zette een groep liefhebbers alles op alles om het ras te herstellen. Dit lukte, zodat we vandaag de dag nog steeds de doortastende, krachtige waakhond van de Zuid-Afrikaanse boerderij kunnen aanschouwen.

Uiterlijke kenmerken

Volgens de rasstandaard is de Boerboel een imposante, indrukwekkende en krachtige verschijning. Toch hebben ze vloeiende bewegingen en zijn betrouwbaar, intelligent en gehoorzaam.

De kop is breed en kort met een rechte, brede snuit. De ogen staan relatief ver uit elkaar en hebben een bruintint die donkerder dient te zijn dan de vacht. De oren zijn middelmatig groot, hoog aangezet en hangen in V-vorm naar beneden.

De nek is hoog aangezet bij de schouders en heeft duidelijke huidplooien, die zich richting de borst straktrekken. De rug is recht en breed, de borst breed en diep. De staart is hoog aangezet en wordt recht gedragen.

De vacht is dik en glad en bedekt de losse, stevige huid goed. De kleuren variëren van geel tot roodbruin, bruin en vale varianten hierop. Ook gestroomde (golvende) of ‘brindle’ (gestreepte) schakeringen hiervan zijn toegestaan.

Soms heeft het gezicht een zwart gekleurd ‘masker’.

Reuen zijn zo’n 64 tot 70 cm hoog en wegen rond de 65 tot 90 kilo. Teven zijn iets kleiner, met 59 tot 65 cm en 50 tot 65 kilo. De Boerboel wordt zo’n 10 tot 12 jaar oud.

Karaktereigenschappen van de Boerboel

In de lange jaren dat dit ras bestaat is de Boerboel voornamelijk gefokt als bewaker. Een eigen terrein, andere dieren, zijn baasjes. De Boerboel zorgt dat het veilig is en dat er geen indringer het in zijn hoofd haalt om binnen te komen.

Maar dit maakt de Boerboel absoluut geen allemansvriend. Tegenover vreemden is hij terughoudend, bij dieren die niet tot zijn gezin horen zelfs afkerig.

Naar hun eigen gezin zijn ze aanhankelijk en lief. Ze vinden het heerlijk om bij het leven in en om het huis betrokken te zijn.

Mee uit winkelen is voor deze reus wat minder leuk. Hij zal het gevoel van controle verliezen en nerveus of overmatig beschermend worden.

Hiernaast is de Boerboel heel eerlijk in zijn gedrag en heel vergevingsgezind. Maar, alleen wanneer het baasje hard heeft gewerkt aan een sterke onderlinge band, met liefde en respect.

Is dit jullie gelukt, dan komt ‘onveilig’ niet meer voor in jullie woordenboek. En heb je de liefste kameraad voor het hele gezin.

Verzorging en gezondheid

De gladde, stugge vacht van de Boerboel heeft maar weinig verzorging nodig. Wel dient de eigenaar de huidplooien goed schoon en droog te houden, om broeiplekken en infecties te voorkomen.

Door de grote borstkas heeft hij verhoogde kans op een maagkanteling of maagtorsie. Hierbij draait de maag een rondje om in de borstkas. Zo wordt deze afgesloten en hopen zich gassen op.

Dit kan in zeer korte tijd dodelijk zijn. Daarom wordt geadviseerd de eerste twee uur na het eten rustig aan te doen.

Door zijn grootte zien we regelmatig elleboog- en heupdysplasie bij dit ras. Dit is een erfelijk belaste aandoening, waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed op elkaar aansluiten. Daardoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.

Ook artrose wordt hierdoor geregeld gezien, vooral in de rug. Dit is slijtage aan de gewrichten, dat voor onherstelbare schade en veel pijn zorgt.

Hiernaast komt spinale ataxie voor. Dit is een neurologische aandoening, waarbij de informatie die door de zenuwen vervoerd wordt niet goed aankomt in de ledematen. Hierdoor zijn de bewegingen ongecoördineerd en oogt het dier soms ‘dronken’.

Ook vaginale prolaps (verzakking) wordt gezien bij teven. Hierbij zakt het vaginale weefsel tot buiten de schede. Mits op tijd behandeld is dit te corrigeren, maar de hond blijft gevoelig voor herhaling.

Ziet men bij de Boerboel een slokdarmverwijding (mega oesophagus) dan is dit vaak aangeboren, al is het zeldzaam. Er blijft voeding achterin de slokdarm hangen, terwijl dit naar de maag vervoerd moet worden. Hier kan de hond alleen oud mee worden wanneer de eigenaar intensieve maatregelen rond het voeren neemt.

Zo komen ook navelbreuken en open gehemeltes voor bij pupjes. Bij een navelbreuk heeft de buikwand waar de navelstreng zat zich niet goed gesloten. Dit heeft acute zorg nodig, soms moet de dierenarts namelijk operatief een stukje beknelde darm terugplaatsen.

Open gehemelte wordt ook wel palatoschisis genoemd. Hierbij zijn de twee helften van het bovenkaakbot niet goed tegen elkaar aangegroeid. Mits de afwijking niet zeer ernstig is, kan dit chirurgisch hersteld worden.

Ook entropion (het naar binnen krullen van de oogleden) en ectropion (het naar binnen krullen van de wimperrand) komen voor. Hierdoor wordt de oogbal geïrriteerd met chronische ontsteking en schade als gevolg. Dit kan operatief gecorrigeerd worden door de dierenarts.

Opvoeding

Opvallend aan de Boerboel is dat hij vrij laat volwassen wordt. Pas op een leeftijd van zo’n 2 à 3 jaar.

Dit betekent dat de puberteit ook laat plaatsvindt. Hierbij wordt hij eigenzinnig en soms zelfs angstig, maar met de juiste begeleiding van de eigenaar zakt dit vanzelf weer weg.

Toch zal je als eigenaar stevig in je schoenen moeten staan. Deze hond is assertief en krachtig, dus grijpt in wanneer hij dat zelf nodig vindt. Daarom zal hij een complete en zeer intensieve socialisatie moeten krijgen.

Ondanks een intensieve opvoeding zal de Boerboel het ‘eigen’ zeer hoog in het vaandel houden. Is de baas duidelijk en consequent, dan gaan ze letterlijk voor hem door het vuur.

Vreemden moeten het hierdoor soms ontgelden, daarom dient het baasje de hond goed onder controle te hebben.

Ondanks zijn zachtaardigheid naar zijn gezin, staat het bewaken op prioriteit nummer één. Laat een hond dus nooit alleen met (kleine) kinderen. Wanneer ze ruw spelen, kan de Boerboel zijn kleine baasjes nog wel eens willen beschermen.

Boerboel en beweging

Door zijn oorsprong als terreinhond moet de Boerboel veel bewegen om lekker in zijn vel te zitten. Hij vormt veel spieren, die bij weinig gebruik omgezet worden in vet.

Toch dient men op te passen met wild rennen, traplopen en scherpe bochten. Het ras heeft namelijk door zijn grootte gevoelige gewrichten.

Voor lange wandelingen is de Boerboel echter zeer geschikt. Ook zwemmen is erg goed voor ze, evenals rustig draven naast de fiets.