Mijn hond is overleden: hoe nu verder?

Een moment waar geen enkele hondeneigenaar over na wil denken: je hond is overleden.

Soms hebben we onze hond wel zo’n tien tot twaalf jaar bij ons, en maakt hij een groot deel uit van ons leven.

Maar wat te doen, wanneer je kameraadje er niet meer is?

In dit artikel beantwoorden we de vraag: wat te doen, wanneer je hond is overleden?

Lees ook: Je hond begraven (in de tuin) of op een dierenbegraafplaats

Wanneer je hond overlijdt

Veel hondeneigenaren maken helaas het moment mee, waarop ze afscheid moeten nemen van hun maatje. De hond is tegenwoordig vaak een lid van de familie, waardoor zijn overlijden een heftige gebeurtenis kan zijn voor de betrokkenen.

Sommige honden maken al jarenlang deel uit van het gezin, of hadden een sterke band met één of meerdere gezinsleden. Om deze redenen kan het overlijden van de hond een traumatische ervaring zijn.

Wat hier nog meer van invloed kan zijn, is de manier waarop de hond komt te overlijden. Bij een traumatische ervaring hoef je niet altijd aan een heftig ongeluk te denken. Ook de omstandigheden bij een dierenarts of thuis kunnen ingrijpend zijn.

We zien doorgaans drie manieren waarop onze huisdieren van ons heengaan: inslapen, een natuurlijke dood of door een ongeval.

Lees ook: crematie hond: je hond laten cremeren in een dierencrematorium

Inslapen

Wanneer je hond ingeslapen wordt, is dit meestal het gevolg van onoverkomelijke gezondheidsproblemen. Je hond is te ziek of heeft teveel pijn om door te gaan. Hiernaast kan ook de situatie uitzichtloos zijn; je maatje zal nooit meer beter kunnen worden.

In de meeste gevallen kiezen eigenaren voor pijnstilling, tot de hond aangeeft niet meer verder te kunnen. Dit kan hij onder andere aangeven door niet meer te willen eten, drinken of spelen.

De keuze voor inslapen wordt vaak samen met de dierenarts gemaakt, waarna de hond twee injecties krijgt toegediend. Één om te slapen, en één om in te slapen. Dit kan zowel in de dierenartspraktijk als thuis gebeuren.

Het belangrijkste bij inslapen, is dat dit in een rustige omgeving gebeurt, bij een dierenarts die jullie beiden vertrouwen. Hierbij heb je de kleinste kans op een stressvolle of vervelende situatie en krijg je een goede afronding.

Natuurlijke dood

Naast inslapen, kan je viervoeter ook een natuurlijke dood sterven. Dit komt vaak voor op hoge leeftijd, of door een ongeneeslijke aandoening gecombineerd met passende pijnstilling. Soms is in het laatste geval de dood niet geheel natuurlijk, maar bepaalt toch het lichaam wanneer het opgeeft.

Sommige dieren voelen hun einde sterk aankomen. Vaak zie je dit terug in een verandering van gedrag. Ze worden heel aanhankelijk, of trekken zich juist terug.

Bij een natuurlijke dood, kun je er als eigenaar voor zorgen dat je hond zo comfortabel mogelijk is. Toon respect voor zijn wensen, ook wanneer dit betekent dat je afstand moet houden.

Ongeval

Je wilt er niet aan denken, maar je hond kan ook omkomen door een ongeval. Zorg hierbij altijd dat je zo snel mogelijk een dierenarts bezoekt. De arts kan het beste vaststellen of je dier is overleden, of nog te behandelen valt.

Een truc om erachter te komen of je hond nog leeft na een ongeval, is met je vinger kort het oog aan te raken. De lichamelijke reactie hierop, het oog dicht willen knijpen, gaat geheel automatisch. Wanneer je hond nog enig leven in zich heeft, geeft hij deze reactie weer.

Nazorg van de overleden hond

Soms heb je keus om te bepalen waar je hond komt te overlijden. Dit is ook belangrijk met het oog op de te volgen stappen, nadat het overlijden heeft plaatsgevonden.

Nadat de hond is overleden, moet hij snel opgehaald of gekoeld worden. Met onze temperaturen binnenshuis, duurt het helaas maar een paar uur voordat het lichaam gaat ontbinden en een vervelende geur verspreidt. Om dit af te remmen, kun je de hond in de koele hal of schuur leggen.

Het is fijn voor je hond, wanneer hij comfortabel ligt wanneer het einde komt. Een extra deken of laken onder hem, is ook om praktische redenen fijn. Zo kan je maatje makkelijk toegedekt en opgetild worden, nadat hij is overleden.

Wanneer je hond is overleden, ontspannen al zijn spieren. Soms lekt er hierdoor vloeistof uit zijn neus, of achterste. Zorg er na het overlijden voor, dat zijn hoofd en billen iets hoger liggen dan de rest. Dit kun je doen door een opgerolde handdoek onder hem te leggen.

Vaak sterft de hond thuis, of in de dierenartspraktijk. Wanneer de hond is overleden, moet er bepaald worden wat er met zijn lichaam zal gebeuren.

Wil je het lichaam laten begraven, of cremeren? Wil je de as bewaren, of niet?

Wanneer je er voor kiest niets met het lichaam te doen, gaat de hond voor zogenaamd ‘destructie’. Vaak kan hij bij de dierenarts in de kliniek achtergelaten worden, of voor destructie gaan bij een dierencrematorium.

Instanties voor de overleden hond

Om jouw wensen te volgen, zal de hond soms overgebracht moeten worden naar een andere locatie. Naar de dierenarts, of misschien het dierencrematorium.

Ben je erg van streek door het overlijden van je maatje? Ga dan niet zelf autorijden. In sommige gebieden kun je de dierenambulance om hulp vragen. Zijn zij niet beschikbaar? Vraag dan vrienden of familie om hulp.

Naast onmisbare eerste hulp bij gewonde dieren, zetten de meeste dierenambulances zich ook in als vervoer van dier en eigenaar. Dit betekent dat ze niet alleen je levende huisdier naar de dierenarts kunnen vervoeren. Ze kunnen ook je overleden maatje ophalen en naar het crematorium brengen.

Soms hebben dierenartsen of dierencrematoria ook de gelegenheid om je dier thuis te komen ophalen. Laat je van tevoren informeren, zodat je niet ineens een hoop telefoontjes moet plegen. De situatie is al vervelend genoeg voor jullie.

Bij een dierencrematorium kun je ervoor kiezen om je hond individueel te laten cremeren of in een groep. In het eerste geval, kun je zijn as in een mooie urn mee naar huis nemen, voor een persoonlijke laatste rustplaats.

Sommige dierencrematoria hebben ook een begraafplaats, waar je hond ten ruste gelegd kan worden. Kies een crematorium waar je fijn geholpen wordt, je vaak op bezoek zou kunnen gaan en waarvan de locatie je een goed gevoel geeft.

Rouwproces wanneer je hond overlijdt

Omdat onze hond vaak een gezinslid of goede kameraad is, kan het verlies hard aankomen. Hierbij is belangrijk om te beseffen: je mag verdrietig zijn. Heb je emoties, laat ze eruit en deel ze. Voor jou was jullie huisgenootje nooit ‘maar een hond’. Hij was een deel van jullie leven.

Niet iedereen zal begrijpen hoe erg je van streek kunt zijn. Word hier niet boos om: ze hebben nooit hetzelfde meegemaakt.

Zo wel: ieder mens heeft eigen emoties, en een eigen manier van ze uiten. Sommigen worden bij verlies verdrietig, anderen worden boos, onrustig of zelfs agressief. Toon respect naar elkaar en geef elkaar de ruimte. Alle emoties mogen er zijn, als je een ander maar geen pijn doet!

Ook de andere huisdieren moeten afscheid kunnen nemen van hun huisgenootje. Zorg ervoor dat ze de overleden hond kunnen zien en naar hem toe kunnen gaan. Zo voorkom je dat ze naar hem gaan zoeken.

De een snuffelt even, de ander gaat bij zijn vriendje waken. Sommige dieren willen niet eens bij hun overleden vriendje in de buurt komen. Forceer ze niet: ieder dier heeft een eigen manier van afscheid nemen.

Bij kinderen is het eigenlijk hetzelfde. Ieder kind benadert afscheid nemen verschillend, maar wanneer ze erg jong zijn is het concept ‘dood’ nog erg ingewikkeld. Begeleid ze dus in het afscheid nemen en maak rustig duidelijk dat hun maatje niet meer wakker zal worden. Jullie kunnen samen foto’s kijken, of wat moois maken om bij de urn of het graf te leggen.

De eerste tijd kan de aanblik of een herinnering aan je maatje pijnlijk zijn. Toch is het belangrijk dit niet weg te stoppen. Neem dagelijks de tijd om foto’s en filmpjes door te kijken en herinneringen op te halen aan jullie tijd samen. Hierdoor verwerk je het verlies geleidelijk, en overvalt het je niet op onverwachte momenten.

Als laatste, en zeker niet onbelangrijkste: tijd heelt niet, tijd laat slijten. Het verlies van je maatje zal altijd pijn blijven doen. Maar met de tijd, ga je ook weer ruimte hebben voor de fijne, goede en grappige herinneringen. En dat maakt de pijn het allemaal waard!

Heel veel sterkte met jullie verlies.