Siberische Husky

Al heel wat mensen zijn gevallen voor de prachtige ogen en opvallende vachtkleur van de Siberische Husky.

Oh zeker, je zult bekijks trekken met deze knapste hond van de wijk.

Maar ga je drie maal daags alleen een rondje lopen om hem aan de buren te showen? Of werk je fulltime zonder regeling voor je hond?

Dan zul je gaan tegenkomen waar de Siberische Husky echt voor staat. Een sledehond met een sterk karakter. Deze mooie viervoeter wil werken, jagen, werken en nog eens werken.

Past deze unieke, karaktervolle eigenheimer bij jou?

In dit artikel geven we je alle details van het ras.

Achtergrond van de Siberische Husky

De Siberische Husky is oorspronkelijk afkomstig uit, je raadt het al: Siberië. Dit is een onherbergzaam gebied in het noorden van Azië, wat sinds de 17e eeuw bij Rusland hoort.

Het volk dat de Siberische Husky gefokt heeft, was een nomadengroep genaamd de ‘Chukchies’. Zij werden door andere, agressieve stammen steeds verder Siberië in gedreven, waar voedsel schaars was en de jacht moeilijk verliep.

De hondenslee bleek ideaal om door dikke pakken sneeuw in enorm uigestrekte gebieden te jagen op groot wild. Hiervoor fokten de Chukchies snelle sledehonden, die hard konden werken, weinig voer nodig hadden en onder extreme omstandigheden vriendelijk en tolerant bleven.

Zo ontstond langzaam maar zeker een gracieuze, geluidloze en vriendelijke sledehond met een enorm uithoudingsvermogen.

Lees ook: Alaska Malamute

Rond het jaar 1900 werd de Siberische Husky steeds bekender. Voornamelijk door zijn uitzonderlijke prestaties in de sledenhondensport (“mushen”) in Alaska, waar hij onder andere naartoe geëmigreerd was.

In 1925 brak hier, in het plaatsje Nome, een difterie epidemie uit. Dit is een zeer besmettelijke, ernstige ziekte.

Negentien mushers zetten hun leven en dat van hun Husky’s op het spel om het geneesmiddel voor deze verschrikkelijke ziekte te gaan halen. Maar dit bevond zich meer dan 1000 kilometer verderop!

Het lukte, en deze race tegen de klok werd wereldnieuws.

Al snel werd de Husky populair in heel Amerika, wat in 1930 leidde tot zijn erkening als rashond. In 1969 werd de officiële Husky Klub voor Nederland opgericht en vestigde het ras zich onverminderd op Nederlandse bodem.

Uiterlijke kenmerken

De Siberische Husky is één van de weinige hondenrassen waar de vroegere taak die zij vervulden nog zó goed terug te zien is in hun lichaamsbouw en mentale instelling.

Volgens de rasstandaard is het een middelgrote, lichtvoetige en actieve werkhond. Ze hebben een licht gewelfde kop met een vrij spitse snuit en driehoekvormige, rechtopstaande oren. Hun ogen zijn amandelvormig en kunnen zowel blauw als bruin gekleurd zijn.

Een diepe, brede borst en rechte, sterke rug maakt ze uiterst geschikt voor trekwerk. Hun goed behaarde staart lijkt op die van een vos en wordt doorgaans gekruld over de rug gedragen.

De vacht van een Husky is middelmatig lang en bestaat uit een zachte, dichte ondervacht en een rechte, vlakke bovenlaag. De vachtkleur varieert tussen zwart en bruin tot geheel wit, met vele opvallende, vaak grote witte aftekeningen.

Reuen zijn doorgaans tussen de 53 en 60 centimeter hoog, teefjes tussen de 50 en 56 centimeter. Afhankelijk van lichaamsbouw wegen reuen zo’n 20 tot 28 kilo en teven ongeveer 15 tot 23 kilo.

De Siberische Husky wordt zo’n 12 tot 14 jaar oud.

Lees ook: Akita

Karaktereigenschappen van de Siberische Husky

Kenmerkend voor de Siberische Husky is het vriendelijke, tolerante karakter. Hier heeft men vanaf de start van het ras op geselecteerd. Hij moest namelijk met meerdere honden samen voor de slee staan. En dat gaat niet goed, wanneer je altijd maar ruzie maakt!

Hierdoor is de Husky een evenwichtige hond, die goed en zachtaardig is met andere huisdieren en kinderen. Laat kinderen echter nooit met een hond alleen, een ongeluk zit in een klein hoekje.

Doorgaans is de Husky een fijne en rustige huisgenoot. Maar voor je dit bereikt, moet hij bewegen! Deze hond is gemaakt om te werken en daar leeft hij dan ook voor.

Kom je dit niet tegemoet? Dan loop je kans op een notoire uitbreker, wegloper en sloper.

De Siberische Husky is van origine niet waaks, maar denkt meestal wel het zijne van de situaties waarin hij belandt. Hij is erg onafhankelijk en nieuwsgierig, dit valt vooral terug te zien aan zijn verkenningsdrang wanneer hij losloopt.

Als eigenaar moet je hem daarom goed in de gaten houden. Zijn grote drang tot beweging en interesse voor de verre horizon zorgen er geregeld voor dat je hem uren, soms wel dagen kwijt kunt zijn!

Dit kan in onze mensgerichte maatschappij voor gevaarlijke situaties zorgen, dus de training rond los lopen vergt enorm veel aandacht.

Er bestaat een grote kans dat je hond dit toch te moeilijk vindt en dus altijd aan de (lange) lijn moet lopen. Eigenlijk moet in deze gevallen de Husky tegen zichzelf beschermd worden.

Verzorging en gezondheid

De dikke, dubbele vacht van de Siberische Husky is ingesteld op de meest barre omstandigheden. Hierdoor is deze bestand tegen extreme temperaturen van wel 60 graden Celsius onder nul!

Doorgaans hoef je deze vacht niet veel te borstelen, maar het is wel belangrijk dat lange plukken haar tussen de tenen weggeknipt worden.

Daarnaast zul je veel los haar in huis vinden, wanneer de hond twee keer per jaar in de rui gaat. Dan komt er een enorme hoeveelheid haar los, dus goed doorborstelen is belangrijk. Evenals een goede werkrelatie met je stofzuiger.

Dit ras is taai, maar heeft toch enkele belangrijke gezondheidsproblemen.

Helaas komt heupdysplasie regelmatig voor. Dit is een aandoening waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed op elkaar aansluiten. Hierdoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.

Deze aandoening is deels erfelijk, maar bij de ontwikkeling hiervan spelen lichaamsgewicht en belasting van de gewrichten door beweging een grote rol.

Ook krijgen deze honden regelmatig last van huid allergieën. Dit komt door deeltjes in de lucht (pollen, planten), contact allergie (bijvoorbeeld vlooien) of een bepaald soort voer. Een goede voeding is dus uiterst belangrijk, laat je adviseren door een dierenarts of voedingsprofessional.

Siberische Husky’s zijn ook gevoelig voor oogafwijkingen. Vooral op Progressieve Retina Atrofie (waarbij het netvlies van het oog verslechtert) en cataract (grauwe staar, waarbij het oog vertroebelt) hebben ze een verhoogde kans.

Het is dus belangrijk om beide ouderdieren te testen op erfelijke aandoeningen, voor een nest met pups gepland wordt. Zo houd je het ras gezond!

Opvoeding

Zoals we eerder al zeiden, weet de Siberische Husky heel goed wat hij zelf wil. Dat komt niet altijd overeen met jouw wensen, dus jullie zullen samen een goede tussenweg moeten vinden.

Samenwerken staat bij de Husky centraal.

Wees daarom duidelijk, consequent maar zacht. Een harde hand of stem maakt ze alleen maar eigenwijzer.

Deze hond is wel gehecht aan de baas, maar heeft nu eenmaal een oerdrang voor jagen en verkennen. Begin alleen aan dit ras als je bereid bent bepaalde karaktereigenschappen te respecteren of er creatief mee om te gaan.

Als pup zal deze hond zijn grenzen blijven verkennen, dus zorg ervoor dat je altijd consequent bent. Creëer rust en aandacht voordat je hem iets gaat leren. Sprinten, snuffelen en ravotten is leuk, maar er moeten ook regels zijn.

Laat de hond daarom in rust wennen aan verschillende prikkels. Zo zal hij de informatie beter kunnen verwerken en heb je meer controle over de situatie.

Los lopen en alleen thuis blijven zijn twee dingen waar de Siberische Husky doorgaans niet in uitblinkt. Hij is sterk geneigd zelf op pad te gaan, maar vindt het thuis toch erg vervelend om zonder het baasje te moeten zijn.

Daarin is juist de baas erg belangrijk voor deze hond. Sommige Husky’s kunnen zelfs van streek raken als je maar 10 minuten weg bent, terwijl er vijf andere honden om hem heen zitten.

Steek hier dus veel tijd in en geef ze de ruimte om hier zo goed mogelijk aan te wennen.

De Siberische Husky en beweging

Het moge duidelijk zijn: deze actieve hond is doorgaans alleen geschikt voor sportieve mensen. Wandelen, fietsen, joggen, de bergen in, ravotten in de sneeuw of op het strand.

De Husky wordt overal blij van, als hij maar kan lopen.

Daarnaast vinden veel Husky’s het fijn zich met hun aangeboren drang tot trekken uit te leven. In Nederland zijn er dan ook heel wat mensen die plezier beleven aan de sledehondensport, het mushen.

Eén Husky kan zo’n 50 kilo trekken. Dus wil je echt de sport in gaan? Dan heb je er wel meerdere nodig.

Verder zijn zwemmen of naast de fiets lopen bij uitstek de manier om een goede spiermassa op te bouwen. Hiernaast kun je hem ook voor de step of kar zetten!

Let er op, dat de hond op jonge leeftijd niet teveel belast wordt. Gladde vloeren, traplopen, mul zand, scherpe draaien en ruw spelen kunnen funest zijn voor de gewrichten. Bouw beweging langzaam op, om zo de ontwikkeling of verergering van heupdysplasie te voorkomen.

Van levensbelang voor de Husky is dat oververhitting te allen tijde voorkomen wordt. Deze hond komt het best tot zijn recht bij temperaturen tot 15 ºC.

Stijgt het kwik hierboven? Dan moet men steeds rustiger aan gaan doen. Het is nu eenmaal een poolhond, hierdoor kan hij zijn warmte slecht kwijt.

Kun je de Siberische Husky op fysiek en mentaal gebied bieden wat hij nodig heeft? Dan heb je een rustige, stabiele, onvoorwaardelijke vriend voor het leven!