Het hondenasiel

Het hondenasiel is een plek waar men honden zonder eigenaar opvangt.

Het baasje kan officieel afstand gedaan hebben, maar het dier kan ook gevonden zijn als zwerver.

Wat gebeurt er vervolgens met deze honden?

Worden ze vaak ingeslapen?

En hoe bekostigt een asiel deze zorg?

Asielhonden in Nederland

Elk jaar worden er zo’n 5 tot 10 duizend honden in asiels geplaatst. De cijfers hierover verschillen sterk, omdat men hier nog geen goed zicht op gecreëerd heeft.

Toch klinkt dit als een flink aantal honden zonder huis.

Maar plaats het eens in perspectief. Nieuw onderzoek uit 2017 liet zien dat we in Nederland zo’n 1,5 miljoen honden hebben. Hierbij heeft bijna één op de vijf huishouden (19%) een hond.

Dat is veel! Hierbij valt een getal van een aantal duizend in het niet.

Tegenwoordig zien we steeds meer aanwas vanuit het buitenland. Honden uit Roemenië, Spanje, Bulgarije, Griekenland en ga zo maar door. Deze honden worden vaak via een stichting bij een geïnteresseerde geplaatst.

Deze honden moeten vaak erg wennen aan hun nieuwe leven. Ook heeft de geïnteresseerde voor de adoptie vaak zeer weinig tot geen contact gehad met de hond. Soms gaat de plaatsing daarom niet goed, maar niet alle stichtingen hebben de capaciteit om de hond weer terug te nemen.

Op zo’n moment wordt vaak het hondenasiel ingeschakeld.

De meest voorkomende reden voor afstand van een hond is gedragsproblemen. Ook ziet men zichzelf genoodzaakt het dier af te staan om financiële redenen, tijdsnood of gezondheidsproblematiek.

Je zou denken, dat dit relatief vaak voorkomt. Dit aantal honden, plus de mislukte adopties vanuit het buitenland zou toch een flinke aanwas voor het hondenasiel moeten opleveren?

Dit valt gelukkig mee.

Maar helaas heeft dit ook te maken met de opkomst van het Internet. Vaak gebruiken eigenaren sociale media of websites om een nieuw plekje te zoeken voor hun dier. Ook al heeft het asiel het hierdoor minder druk, toch wordt deze herplaatsingsmethode zeer afgeraden.

De belangrijkste reden hiervoor, is dat er bij de plaatsing weinig tot geen professionele controle of begeleiding voor het dier is. Dit loopt vaak uit op problemen, waarbij de hond het lijdend voorwerp wordt.

Maar de Nederlandse asielen zijn toch vol? Dit gerucht hoor je tegenwoordig overal.

En oude of moeilijk herplaatsbare honden worden in het asiel toch ingeslapen?

Asielhonden laten inslapen

Helaas komt het wel eens voor, dat een dier in zo’n slechte conditie wordt binnengebracht dat het beter is om hem in te laten slapen. Het dier wordt altijd eerst grondig nagekeken door een dierenarts en medisch personeel, voordat men deze beslissing maakt.

Er bestaan echter wilde verhalen over de euthanasie van asielhonden in Nederland.

Gelukkig hebben veruit de meeste asielen een non euthanasiebeleid. Dit betekent, dat geen enkel binnengebracht dier ingeslapen mag worden om situaties anders dan het welzijn van het dier.

Gedragsproblemen, hoge behandelingskosten, (zeer) lang verblijf in het asiel of leeftijd mogen dus nooit als reden hiervoor aangegeven worden. Alleen als het onomkeerbare (!) lijden van het dier, fysiek of mentaal, zo heftig wordt dat dit de kwaliteit van leven in gevaar brengt, mag er tot euthanasie overgegaan worden.

Maar een hondenasiel kan toch niet elk dier aanhouden? Dit kost toch teveel geld?

Het hondenasiel in Nederland

Het onderhouden en klaarstomen van asielhonden voor een adoptie kost veel tijd en geld. Met tienduizend nieuwe aanwas per jaar, kan een asiel dit toch nooit financieel voor elkaar krijgen?

Gelukkig ziet de werkelijkheid er veel rooskleuriger uit. We zullen niet beweren dat onze Nederlandse asielen rijk zijn en dat ze omkomen in het aantal helpende handen. Maar ook deze aantallen worden de afgelopen 5 jaar steeds positiever.

Gemeente

In Nederland hebben we de regeling dat de gemeente waarin het asiel zich bevindt, geld beschikbaar stelt voor het verzorgen van de asieldieren. Dit kan per gemeente verschillen, vaak worden hier vaste afspraken over gemaakt die een aantal jaar van kracht zijn.

Dierenbescherming

Hiernaast hebben we in ons land een organisatie die al meer dan anderhalve eeuw flinke voet in de aarde heeft rond het welzijn van individuele dieren: De Dierenbescherming. Met de jaren heeft deze organisatie grote initiatieven genomen op het gebied van welzijnsinspectie en dierzorg.

Zo hebben ze een huidige achterban gecreëerd van zo’n 180.000 mensen, die vrijwillig actief zijn, donaties geven of lid zijn van de organisatie.

Met het geld en de mankracht ondersteunt de Dierenbescherming kleinere opvangcentra. Ook zijn er zo’n 30 aangesloten asielen van deze organisatie.

Donaties

Nederland is zeer begaan met haar dieren. Dit uit zich in de aandacht en donaties die dierwelzijn-organisaties tegenwoordig ontvangen. Hierdoor doen overkoepelende organen zoals de Dierenbescherming het goed. Zij kunnen er gericht voor zorgen dat de kleinere stichtingen ook extra steun ontvangen.

Hiernaast hebben veel asielen baat bij de donaties van bedrijven en particulieren. Hierbij hebben we het niet alleen maar over geld. Denk aan voedsel, mandjes, speeltjes, dekens en alles wat er bij het onderhoud van honden komt kijken.

Vrijwilligers

Sinds de laatste jaren komen er steeds meer mensen bij die vrijwilligerswerk willen gaan doen. Ook asielen profiteren hiervan. Hoe meer onbetaalde, helpende handen, hoe meer geld er naar de zorg van de dieren kan!

Plaatsing van een asieldier

Het plaatsingspercentage van asieldieren in Nederland is erg hoog. Zo’n 90 procent van de dieren wordt succesvol aan een nieuw thuis geholpen. De adoptanten betalen hiervoor een bepaald bedrag aan het asiel, wat geld oplevert.

Heeft een dier na een bepaalde periode nog geen succesvol huis? Dan wordt deze vaak overgeplaatst naar een andere locatie.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen!