Home   /   Hondenrassen

Dobermann

Laatste update: 30 januari 2020
dobermann

De Dobermann Pinscher, kortweg dobermann, is een imposant hondenras.

De viervoeter heeft een verleden als onverschrokken bewaker van baas en huis.

Door de jaren heen is men echter steeds strenger gaan selecteren op Maatschappelijk Aanvaardbaar Gedrag, waardoor deze binken nu uitermate geschikt zijn als familiehond.

Naast hun hoge werklust zijn ze rustig in huis en aanhankelijk naar hun gezin toe.

Maar deze slimmerik heeft boven alles een consequente, rustige opvoeding nodig, anders bepaalt hij zelf wel wat er gebeuren moet.

Is deze pientere eigenheimer iets voor jou?

In dit artikel geven we je alle details van het ras.

  • Karakter: Intelligent, gehoorzaam, onbevreesd, loyaal, alert, energiek, zelfverzekerd
  • Energieniveau: Hoog – heeft veel lichaamsbeweging nodig
  • Goed met kinderen: Ja
  • Goed met andere honden: Onder toezicht
  • Hoogte: Mannelijk: 66–72 cm, Vrouwelijk: 61–68 cm
  • Gewicht: Mannelijk: 34–45 kg, Vrouwelijk: 27–41 kg
  • Levensverwachting: 8 tot 12 jaar
  • Trainbaar(heid): Eager To Please, baasgericht, leergierig
  • Verharing: Seizoensgebonden
  • Vachtverzorging: Licht

Achtergrond van de Dobermann

De Dobermann zoals wij die tegenwoordig kennen vindt zijn oorsprong in Duitsland bij, je raadt het al, de heer Karl Dobermann. Deze meneer zocht een hond zonder angst, die moed en strijdlust bezat.

Hij was namelijk belastinginner en vond het uiterlijk van de hond onderschikt aan zijn capaciteit om de baas te helpen bij nare aangelegenheden tijdens de inningsactiviteiten.

Zogenaamde Slagershonden speelden een sterke rol bij de totstandkoming van het ras. Dit was een voorloper van de Rottweiler, vermengd met de Thuringer herdershond.

Hier werd rond 1870 actief mee gefokt, waardoor een type ontstond dat veelvuldig als waak- en politiehond ingezet werd.

Rond het jaar 1900 gingen Otto Göller en Goswin Tischler echter aan de slag met het fysieke voorkomen; de hond was plomp, vaak overbouwd en de kleur was onbestemd. Dit werd echter ruimschoots gecompenseerd door hun beroemde karakter.

De Dobermann veranderde in een stabiele ‘mensenhond’, die perfect in het gezinsleven paste. De Duitse populariteit van het ras schoot omhoog, terwijl dit in Nederland veel langzamer op gang kwam.

Pas in de Eerste Wereldoorlog kwamen veel goed gefokte Dobermanns naar Nederland, omdat de levensomstandigheden in Duitsland sterk verslechterden.

Hierdoor werd in de Nederlandse fokkerij een sterk fundament gelegd en zijn ze tegenwoordig niet meer weg te denken uit de keuringswereld en huiselijke sfeer.

Uiterlijke kenmerken

dobermann uiterlijke kenmerken

De Dobermann is volgens de rasstandaard een middelgrote, krachtige hond die toch elegant en fier overkomt. Ze zijn bijna vierkant gebouwd, hebben een stomp, kegvormig hoofd en een slanke snuit.

De ogen zijn ovaal en donker van kleur, het oor hoog aangezet en driehoekvormig, waarvan de lange vouw naar beneden hangt. Het couperen van de oren is sinds 2001 verboden in Nederland.

Hun iets gebogen hals loopt over in een brede borst, rechte rug en brede achterhand. De staart is hoog aangezet en wordt hangend gedragen.

Het dekhaar van de Dobermann is hard, kort en dicht. Het sluit nauw aan op het lichaam en voelt glad aan. Onderwol is niet toegestaan. De vachtkleur is zwart of donkerbruin, met roestbruine scherp afgetekende ‘brand’.

Tankleurige (roodbruine) aftekeningen komen voor op de voorsnuit, wangen, wenkbrauwen, keel, voorborst, polsen, voeten, binnenkant van de poten en onder de staart.

Reuen zijn zo’n 68 tot 72 centimeter aan de schoft (vlakbij de schouder) en wegen tussen de 40 en 45 kilo. Teven zijn iets kleiner, ongeveer 63 tot 68 centimeter en zijn zo’n 32 tot 35 kilo zwaar. Doorgaans wordt de Dobermann 10 tot 13 jaar oud.

Karaktereigenschappen van de Dobermann

Tegenwoordig heeft de Dobermann een middelmatig temperament en is rustig in huis. Ze zijn vriendelijk, goed met kinderen en zeer aanhankelijk naar hun eigen gezin toe.

Wat ze echter wel van het oudere type behouden hebben, is de hoge werklust en -vermogen. Het zijn moedige en harde honden, die het enorm belangrijk vinden om de baas te behagen.

Naast zijn werklust is de Dobermann ook prima in staat om (eigendommen van) de baas te bewaken en te beschermen.

Hij is een intelligent, maar ook eigenzinnig type. Het is dus uitermate belangrijk dat men consequent is bij de training van deze hond. Voor je het weet is hij je te slim af, en heeft hij eenmaal iets in zijn hoofd gehaald dan is het er zeer moeilijk weer uit te krijgen.

De scherpe en agressieve hond uit de tijd van Karl Dobermann is tegenwoordig niet meer terug te vinden in het karakter. Het fokbeleid streeft sterk naar een type dat Maatschappelijk Aanvaardbaar Gedrag vertoont en selecteert hier dan ook streng op.

Verzorging en gezondheid

De vacht van de Dobermann heeft weinig tot geen verzorging nodig. Uiteraard moeten de oren goed schoon gehouden worden om ontstekingen en nare plekjes te voorkomen. Maar zelfs na een rolpartij zijn ze na het afdrogen met een handdoek weer glimmend schoon.

Helaas lijdt ook dit ras aan een aantal (erfelijke) gezondheidsaandoeningen.

Één hiervan is Dilaterende Cardiomyopathie (DCM), een genetische hartaandoening. De hond wordt hier echter niet perse mee geboren. Het is een hartspierziekte waarbij de pompfunctie van de hartkamers verslechterd.

Hierdoor kunnen vochtophopingen in de longen ontstaan, waardoor de hond het erg benauwd krijgt. Ook hartritmestoornissen kunnen het gevolg zijn van een verminderde pompfunctie.

De ziekte van Von Willebrand komt ook bij de Dobermann voor; een aandoening waarbij de bloedplaatjes en bepaalde stollingseiwitten niet goed hun taak vervullen. De honden zijn gevoeliger voor bloeduitstortingen en bloedingen, die minder snel te stelpen zijn dan normaal.

Als pup heeft de Dobermann een verhoogde kans op het Wobbler Syndroom, ook wel Cervicale Vertebrale Instabiliteit (CVI) genoemd. Bij deze aandoening verschuiven de nekwervels, waardoor het ruggenmerg beschadigd wordt.

De beginsymptomen zijn incoördinatie van de achterbenen, wat kan uitgroeien tot plotselinge verlamming. Snel ingrijpen is van levensbelang: bij een vroege diagnose kunnen corticosteroïden helpen, echter is later een zware chirurgische ingreep onvermijdelijk.

Ook heupdysplasie komt regelmatig voor, een aandoening waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed aansluiten. Daardoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.

Deze aandoening is deels erfelijk, maar bij de ontwikkeling hiervan spelen gewicht en belasting van de gewrichten door beweging een grote rol.

Opvoeding

dobermann pinscher pups

Een Dobermann staat algemeen te boek als zijnde makkelijk te trainen. Dit betekent echter niet dat je de boel maar z’n gang moet laten gaan: juist de Dobermann heeft door zijn eigenzinnige karakter een consequente, duidelijke baas nodig. Let hier op, anders neemt hij echt een loopje met je.

Deze hond heeft echter een enorme drang de baas te behagen, dus gebruik dit in je voordeel. Ga tegen een Dobermann niet je stem verheffen of fysiek straffen. Duidelijke regels stellen, je eraan houden en je ontspannen opstellen doet 90% van het werk.

Bij dit ras geldt als geen ander dat je een geweldige huisvriend aan hem kan hebben, maar alleen wanneer je bereid bent om tijd en moeite in de training te steken.

Toch is de Dobermann van nature erg vriendelijk en rustig in huis. Ze zijn dus een goede combinatie met andere huisdieren en kinderen, mits ze goed gesocialiseerd zijn. Laat kinderen echter nooit met de hond alleen, er bestaan altijd situaties die je niet kunt voorzien.

De Dobermann en beweging

dobermann rent op het gras

Dit ras heeft naast zijn sierlijke uiterlijk een enorm atletische aanleg. Ook hun werklust zorgt ervoor dat de Dobermann behoorlijk energiek is en in veel verschillende takken van de hondensport prima tot zijn recht komt.

Zowel behendigheid en speuren als gehoorzaamheids- en reddingscursussen vindt deze hond helemaal het einde.

Ook zwemmen en naast de fiets lopen is een prima uitlaatklep voor deze stuiterbal. Bouw dit echter langzaam op om blessures te voorkomen en de gewrichten te sparen.

Belangrijk is dat ze naast de fysieke aandacht ook de nodige mentale beweging krijgen. Deze hond is intelligent zat en vindt het heerlijk om samen met de baas de uitdaging aan te gaan.

Houd je deze slimmerik bezig, dan heb je een loyale en moedige vriend die voor jou door het vuur gaat!