Engelse Buldog

De Engelse Buldog staat bekend om zijn verleden vanuit het stierenvechten. Maar nadat dit gruwelijke schouwspel verboden werd, heeft de fokkerij zich met succes op een zachtaardig karakter gericht.

Daarom is deze kleine, brede dog met zijn typische rimpels en vooruitstekende kaak net zo olijk als hij eruit ziet. Ze zijn zeer vriendelijk en gek op het gezinsleven.

Helaas kent dit ras veel gezondheidsproblemen, niet in de laatste plaats door zijn fysieke bouw.

Meer weten over dit ras?

Lees in dit artikel alles over de Engelse Buldog.

Achtergrond van de Engelse Buldog

De Engelse buldog ontstond door de populariteit van het bull-baiting in Engeland. In de 17e en 18e eeuw was deze gruwelijke vorm van vermaak zeer geliefd bij onze westerburen overzee.

Hierbij werden honden in een ring op een groot en sterk dier afgestuurd, van origine was dit een stier. Hierbij greep de hond de stier zo goed mogelijk in zijn gevoelige lichaamsdelen, zoals de lippen en neus. Vervolgens mocht de stier niet meer losgelaten worden, wat voor beide dieren vaak fataal afliep.

Je kunt begrijpen, dat voor een zo spectaculair mogelijke show men zeer specifieke eisen aan de vechthonden stelden. Deze werden dan ook puur voor deze “sport” gefokt.

Deze dieren stamden mogelijk af van de grote Molossers uit de Griekse oudheid. De zogenaamde Bullebijters bestonden dan ook in veel vormen en maten.

De ‘Banddoge’ of ‘Bolddog’ was hier één van. Dit type stond bekend om zijn korte, maar sterke voorkomen met brede muil en onbevreesde karakter.

Gelukkig werd het nare schouwspel in 1835 verboden, waarna de “Buldog” zijn taak verloor. Zo halverwege de 17e eeuw verkreeg dit ras zijn moderne naam.

Niemand wilde zich wagen aan zo’n vechtjas in huis, waarna besloten werd dat de fokkerij zich geheel moest richten op een zachtaardig, huishond-waardig karakter. Dit lukte in de 19e eeuw, waardoor de Engelse Buldog weer ontzettend populair werd.

En deze keer, als vriendelijke en veilige huiskameraad. Vandaag de dag zien we deze populariteit nog steeds, over de gehele wereld.

Uiterlijke kenmerken

Volgens de rasstandaard is de Engelse Buldog een korte, lage maar brede hond. Ze zijn massief en krachtig, met verrassend veel behendigheid.

De kop is zeer groot, met een zeer hoog, breed en vierkant aangezicht. De onderkaak steekt typisch vóór de bovenkaak uit en is licht opwaarts gericht. De ogen zijn matig groot en liggen ver uit elkaar, met een zeer donkere kleur.

De oren zijn klein en dun, hoog aangezet en worden opwaarts met een neerhangende punt gedragen.

De nek is kort en gespierd, met uitloop naar een ronde, brede en zeer diepe borst. De rug is sterk en kort, met zeer brede schouders maar een smalle achterhand. Typisch voor dit ras in een daling net na de schoft, waarna de ruggengraat licht oploopt tot de lendenen (“roach back”).

De staart is laag aangezet en kort, met een laaghangende dracht.

De huid van dit ras is op typische plekken los en gerimpeld, zoals op het voorhoofd, de wangen, snuit, hals en lichte rimpels achter de schoft.

De vacht is kort, dicht en zacht. Veel Engelse Buldoggen zijn éénkleurig, echter gestroomd, rood (reekleurig, vaalrood etc.), wit en bont zijn ook toegestaan. Ook wordt vaak éénkleurig met een zwart gezichtsmasker of zwarte snuit gezien, dit noemt men “smut”.

De schofthoogte van dit ras ligt tussen de 31 en 40 centimeter. Idealiter weegt een individu tussen de 22,5 en 25 kilogram. De Engelse Buldog wordt zo’n 8 tot 10 jaar oud.

Karaktereigenschappen van de Engelse Buldog

Ondanks zijn akelige verleden, is de Engelse Buldog uitgegroeid tot een huishond pur sang. Ze zijn vriendelijk, rustig en staan bekend om hun loyaliteit.

Ze zijn vrolijk en gek op aandacht en knuffelen. Als lid van het gezin is de Buldog op zijn best, maar daarom vindt hij alleen zijn niet zo leuk. Besteed hier in de opvoeding dus voldoende aandacht aan en wees geduldig.

Hiernaast zijn ze gek op kinderen en dus erg verdraagzaam, ook naar andere huisdieren. Laat kinderen echter nooit met een hond alleen, een ongeluk zit in een klein hoekje.

Vreemden worden vriendelijk begroet of soms gewoon genegeerd, maar de Buldog is echter beschermend aangelegd. Ze houden het erf en en iedereen die daarbij hoort dus goed in de gaten.

Andere honden zijn geen probleem voor de Engelse Buldog, al kan dit ras soms wat imponerend overkomen door hun houding en knorrende geluidjes.

Verzorging en gezondheid

De vacht van de Engelse Buldog is gemakkelijk te verzorgen met een rubberen borstel en zachte doek. Alleen in de rui, tweemaal per jaar, zul je de haren iets meer bij moeten houden.

De huidplooien verdienen echter extra aandacht, houd deze altijd schoon en droog. Zo voorkom je nare infecties en broeiplekken.

Een aandachtspunt voor dit ras echter, is de temperatuur. Ze kunnen door een afwijking in hun ademhalingssysteem minder goed hijgen dan andere honden en dus slechter afkoelen.

Helaas kent dit ras behoorlijk wat gezondheidsproblemen

De eerste en meest bekende hiervan is het Brachycefaal Obstructief Syndroom (BOS). Hierbij lijdt de hond aan een reeks problemen in het ademhalingssysteem, zoals vernauwde neusgaten, te lang of dik gehemelte, grote amandelen, smalle luchtpijp of afwijkingen in het strottenhoofd (larynx).

Dit heeft grote gevolgen voor het welzijn van de hond. Soms is dan ook ingrijpende chirurgie nodig om het dier beter te laten ademhalen.

Deze vernauwing limiteert zichzelf niet alleen tot het ademhalingssysteem. Ook kan dit voorkomen bij de longslagaderkleppen, zodat de hond te weinig bloed en dus te weinig zuurstof krijgt. Dit noemt men Pulmonalis stenose en kan tot plotselinge sterfte leiden.

Helaas vormt de bouw van dit ras een aanleiding tot nog meer problemen. De honden kunnen zich niet natuurlijk voortplanten, omdat hun lichaamsvorm dit niet toelaat. Ook zijn er vaak problemen met de bevalling (Dystocia), die zeer slepend verloopt of zelfs geheel stagneert.

Hiernaast zien we bij Engelse Buldoggen ook heupdysplasie voorkomen. Dit is een erfelijk belaste aandoening, waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed op elkaar aansluiten. Daardoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.

Ook de erfelijke aandoening Cystine urolythiasis komt voor, waarbij blaasstenen ontstaan. Vooral reutjes hebben hierop een verhoogd risico.

De huid van dit ras is vaak erg gevoelig. Geregeld zien men het ontstaan van Pododermatitis, waarbij zich blaartjes en ontstekingen op de poten en tussen de tenen vormen. Huidplooi dermatitis (intertrigo) komt ook voor, doordat zich vocht en vuil tussen de rimpels ophoopt.

Dit vormt open wonden en ontstekingen.

Over het algemeen is deze hond erg gevoelig voor het ontwikkelen van allergieën. De huid kan hierbij irriteren, maar ook jeuk, niezen en maag-darmklachten kunnen hierbij optreden.

Ook oorontsteking zien we veel bij de Engelse Buldog. Vooral de buitenste gehoorgang wordt hierbij aangedaan (Otitis externa), mogelijk door de smalle vorm. De gevoeligheid voor allergieën kan hiermee te maken hebben.

De ogen van deze hond blijven ook niet onaangedaan. Vaak zien we de ontwikkeling van entropion, waarbij het buitenste ooglid naar binnen krult. Dit irriteert het oog, waardoor er irritatie en schade kan optreden.

Hiernaast zien we Cherry eye voorkomen. Hierbij wordt de klier van het derde ooglid vergroot, waardoor hij uit de binnenste hoek van het oog puilt. Dit trekt vanzelf weer bij of kan hersteld worden door de dierenarts.

Opvoeding

Deze kleine, stevige dog is ondanks zijn stugge uiterlijk een gevoelig ventje. De opvoeding moet dus met zachte hand, liefde, geduld en consequente regels aangepakt worden. Pak je hem te hard aan, dan kan hij zeer dreigend overkomen in zijn verdediging.

Gelukkig is dit allerminst nodig: de Engelse Buldog reageert zeer positief op een vriendelijke opvoeding. Ze doen het allemaal graag voor je, maar kunnen van tijd tot tijd ook lekker hun kont in de krib gooien. Wees geduldig, dit gaat vanzelf weer over.

Toch is ook hun koppigheid een rode draad in het karakter. Heeft hij geen zin of snapt hij het commando niet gelijk, dan kunnen ze de handdoek in de ring gooien. Ze pikken informatie nu eenmaal wat minder gemakkelijk op dan sommige andere hondenrassen.

Houd de trainingssessies dus kort en leuk. Anders denkt je Buldog binnen korte tijd: Wat willen ze nú weer van me? En loopt de andere kant uit.

Engelse Buldog en beweging

Want training en spelletjes zijn leuk hoor, zeker als ze dat samen met het baasje mogen doen. Maar samen op de bank hangen, dát is nog leuker!

Het ras is door zijn bouw en ademhalingsproblematiek niet gemaakt voor hoge mate van activiteit. Met name bij temperaturen boven de 20 °C mag de Engelse Buldog op een rustig tropenrooster gezet worden.

Ze kunnen namelijk bijzonder slecht tegen hitte.

Pas echter op met zwemmen. Door hun zware bouw en korte pootjes kunnen ze dit erg slecht. Ook de ademhaling tijdens de waterpret laat zeer te wensen over.

Veel korte wandelingen zijn voor deze krachtpatser geschikter dan lange tochten door het bos. Ook een rustig tempo past beter bij zijn fysieke kunnen. Waak er echter voor dat de Buldog te dik wordt, hij sport het er niet gemakkelijk vanaf!