De Dwergkeeshond is op dit moment ontzettend populair.
Dit robuuste, maar fraaie hondje is een uitermate sociaal gezelschapshondje.
Toch willen ze flink hun mannetje staan tegen de reuzen uit de populatie.
Waarom valt iedereen eigenlijk op deze fluweelzachte, eigenzinnige waakhond?
In dit artikel geven we jullie alle details over het ras.
Achtergrond van de Dwergkeeshond
De Keeshond wordt al sinds de 4e eeuw voor Christus ingezet als erf- en huisbewaker. Ze stammen waarschijnlijk af van de Turf- en Moerashonden en komen in heel Europa voor.
Toch is de kleinste variant van dit ras pas na het jaar 1800 tot stand gekomen. Deze Dwergkeeshond, ook wel Pomeriaan of Pom(mertje) genoemd, werd ingezet als gezelschapshondje.
De Engelse benaming, Pomeranian en de hiervan afstammende vertaling Pomeriaan vindt zijn herkomst in de Duits-Poolse streek Pommeren. Hier werd intensief met de honden gefokt, waardoor deze locatie als oorsprong van de Dwergkeeshond te boek staat.
Waar de Dwergkeeshond eerst een kleinere versie van de Keeshond was, werd hij vanaf het midden van de 19e eeuw steeds kleiner gefokt. Toch was dit gezelschapshondje zijn oorspronkelijke taak nog niet vergeten!
Door zijn moedige, maar aangename karakter werd het hondje ongekend populair. Zo had Koningin Victoria van Groot-Britannië meerdere Dwergkezen, maar ook Marie Antoinette, de laatste koningin van Frankrijk.
Door de tijd heen bleef dit kleintje favoriet. Mozart, Chopin, Michelangelo, dr. Isaac Newton; allemaal hadden ze een Dwergkeesje aan hun zij.
Tegenwoordig heeft de Dwergkeeshond nog steeds veel liefhebbers. Een aantal jaar geleden startte zelfs een rage, wat ervoor zorgde dat ze in Nederland overal op straat te zien zijn.
Uiterlijke kenmerken
Volgens de rasstandaard is de Dwergkees een fier, schrander hondje dat opgewekt overkomt. De schofthoogte is gelijk aan de lengte van de hond en de kop is wigvormig.
De ogen zijn amandelvorming, iets schuin geplaatst en donker van kleur. De oren zijn klein, driehoekig van vorm en staan altijd rechtop. De snuit bedraagt de helft van de schedelgrootte, met licht afgeronde wangen en strak aanliggende, zwarte lippen.
De diepe borst gaat via een hoge schoft over in een korte, sterke rug. De houding van de Dwergkees is opgericht, wat benadrukt wordt door de hoge, gekrulde staarthouding over de rug heen.
De vacht bestaat uit twee lagen: korte, dichte onderwol en lang, recht dekhaar dat om de hond heen bolt. Nek, schouders en de achterzijden van de voor- en achterpoten zijn rijk, dicht en lang behaard.
Over het algemeen komen de kleuren effen zwart, wit, bruin of wolfsgrijs het meest voor. Echter, ook kleurschakeringen zoals crème, crème – sable (licht roodachtig), oranje-sable, black-and-tan en bont/gevlekt worden goedgekeurd.
Aan de schoft is de Dwergkees zo’n 18 tot 22 cm hoog en weegt tussen de 1,5 en 3 kilo. Doorgaans wordt dit hondje tussen de 12 en 15 jaar oud.
Karaktereigenschappen van de Dwergkeeshond
Dwergkezen zijn van oudsher levendig, aanhankelijk en goed op te voeden. Ze zijn bijzonder aanhankelijk naar hun eigen mensen en vinden niets heerlijker dan lekker bezig zijn samen met het baasje.
Ze vinden het prachtig om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Tijdens wekelijkse borstelbeurten zijn ze dus behoorlijk in hun nopjes, mits van jongs af aan geleerd.
Vreemden worden niet zonder meer geaccepteerd, maar zelden agressief benaderd. Dit, in combinatie met een ontbrekend jachtinstinct maakt hen nog steeds geschikte bewakers.
Hierdoor is dit onverschrokken kleintje absoluut geen schoothondje. Hij heeft sterk de neiging zich te laten gelden tegenover grote(re) honden en moet hierdoor soms wat voor zichzelf beschermd worden.
Verzorging en gezondheid
De vacht van de Dwergkees is fluweelachtig en lang. Daarom dient de hond één a twee keer per week goed door geborsteld te worden, om klitten en vuil geen kans te geven.
De vacht is niet geschikt om vaak te wassen. Doe dit daarom zo weinig mogelijk. Incidenteel dienen de haren tussen de tenen weggeknipt te worden als zij de hond hinderen.
Hiernaast moeten de ogen en oren regelmatig schoongemaakt worden, om irritatie en infectie te voorkomen.
Over het algemeen is de Dwergkees een gezond ras, toch komen er wat aandachtspunten naar voren.
Epilepsie komt incidenteel voor, waarbij een soort kortsluiting in de hersenen ontstaat en de hond episodes van toevallen krijgt. Hiervoor bestaat geen erfelijke test, maar bij aangedane honden worden de ouderdieren uit het fokbestand geweerd.
Hiernaast komt ook Black Skin Disease voor, een aandoening waarbij de huid zwart wordt en volledige haaruitval optreedt. Ook Syringomyelie wordt gezien, een pijnlijke aandoening van de hersenen en het ruggenmerg.
Patella Luxatie, oftewel losse knieschijven komen ook voor bij dit ras. Hiernaast kan het dat de Kees kleiner uitvalt dan de rasstandaard (18 cm), wat “verdwerging” wordt genoemd. Dit is zeer ongewenst.
Opvoeding
Dit opgewekte hondje is leergierig en slim, maar ook eigenwijs en zelfverzekerd. Daarom is het belangrijk om van jongs af aan veel aandacht te besteden aan de training.
Ook al zijn Dwergkezen fijn in de omgang, ze kunnen door hun onverschrokken nieuwsgierigheid nog wel eens hun eigen gang gaan. Dit pakt niet altijd goed uit, zeker niet tegenover andere honden.
Als eigenaar dien je dus een actieve rol in de socialisatie en onderlinge communicatie te hebben. Hiernaast kan de Dwergkees streng toegesproken worden, maar nooit fysiek gestraft.
Deze honden zijn namelijk ontzettend gevoelig voor stemming en willen niets liever dan gezellig bij het baasje zijn. Breek je het vertrouwen, dan kan er angst agressie ontstaan.
Deze baasgerichtheid is erg fijn tijdens de training. Dwergkezen zijn geen weglopers en van nature enorm geïnteresseerd in wat het baasje te zeggen heeft.
De Dwergkeeshond en beweging
Door hun intelligentie blinken Dwergkezen uit in gehoorzaamheidstraining en algemene bezigheidstherapie. Graven, spelen, fietsen, zwemmen, samen met de baas zijn ze het nooit moe.
Maar de Dwergkees is geen hond om urenlang mee te wandelen. Hier zijn ze simpelweg niet voor gebouwd en gericht met de baas bezig zijn doet ze mentaal meer goed.