Home   /   Hondenrassen

Heidewachtel of Kleine Münsterländer

Laatste update: 15 mei 2022
heidewachtel

Wie zegt Heidewachtel, zegt actie. Door eeuwenlang gefokt te zijn als jachthond, is deze spring in ’t veld een taakgerichte en zelfstandige sportieveling geworden. En dat moet je als eigenaar in goede banen kunnen leiden.

Want naast een hart van goud, bezit deze teamplayer een enorme drang naar het uitvoeren van een taak. Samenwerkend en uitvoerend is hij in zijn element. Weet je als baasje hem voldoende fysiek en mentaal uit te dagen, dan heb je een vriend voor het leven.

Maar is dit ras wel gezond? En hoe ziet deze “Kleine Münsterländer’ er eigenlijk uit?

Lees hier alles over dit bijzondere Duitse hondenras.

Achtergrond

De Heidewachtel staat ook wel bekend als de ‘Kleine Münsterländer’. Deze kleine, bruine jachthond wordt tot de Duitse hondenrassen gerekend. Vooral in het noordoosten, in het gebied van Westfalen, werd deze snelle verschijning veel gezien.

De Heidewachtel is ontstaan uit de Spioen. Dit waren Spaanse jachthonden die vanaf de middeleeuwen wild opjoegen, zodat er jachtvogels op afgestuurd konden worden. Om deze reden werden ze ook wel ‘vogelhonden’ genoemd.

In de grote moerassen en heidevelden van Westfalen werd de Heidewachtel dan ook grotendeels voor dit doel ingezet. Ze spoorden veerwild op voor de jager, zoals fazanten en patrijzen.

Bij een gevonden prooi ging de hond vervolgens ‘voorstaan’. Dit is een typische houding met gestrekte neus en staart, waarbij één poot opgekruld wordt. Hiermee wees de hond het gevonden wild aan, zodat de jager zijn werk kon doen.

Na 1840 nam het aantal professionele jagers echter in hoog tempo af. Hierdoor werd het voortbestaan van het ras ernstig bedreigd. De gebroeders Löns vonden echter wat exemplaren in Neder-Saksen, waarmee intensief gefokt werd.

Meer fokkers sloten zich aan, waarna in 1912 de rasvereniging opgericht werd. Hierna werd Heidewachtel of Kleine Münsterländer bekend als een veelzijdige jachthond, die zowel kon apporteren als voorstaan en zeer spoorvast was.

Uiterlijke kenmerken

Volgens de rasstandaard is de Heidewachtel een middelgrote hond, met een krachtige, doch adellijke en elegante verschijning. Ze hebben een harmonisch lichaamsbouw en ruime gangen.

De kop is vlak, met een lange, rechte voorsnuit. De ogen zijn middelmatig groot en donker gekleurd. De oren zijn hoog aangezet, breed en worden als driehoeksvorm hangend gedragen.

De nek is licht gewelfd en loopt uit in een krachtige rug. De borst is meer diep dan breed, de achterhand lang en breed. De staart is hoog aangezet en wordt in rust hangend gedragen. Bij activiteit hangt deze horizontaal in het verlengde van de ruglijn.

De vacht is dicht en middellang, met bevedering aan de voorbenen, achterbenen en staart. De kleuren bestaan uit bruin en witbont, met variëteiten zoals schimmelkleur en tekeningen zoals donkere platen, stippen of een ‘mantel’.

Reuen zijn 50 tot 58 centimeter aan de schoft, teven zijn iets kleiner met 48 tot 56 centimeter. Ze wegen zo tussen de 18 en 27 kilo. De Heidewachtel wordt zo’n 12 tot 13 jaar oud.

Karakter

De Heidewachtel is een energiek type, met een vrolijke inborst en vriendelijke benadering. Een zeer talentvolle jachthond, die echter ook als huishond goed tot zijn recht komt. Voorwaarde is hierbij wel dat de baasjes hem voldoende bezigheden en mentale uitdaging geven.

Door zijn passie voor de jacht, is dit ras namelijk erg taakgericht. Die energie moet ergens heen, mogelijk ontstaat bij de afwezigheid hiervan nervositeit, destructief gedrag en veel drukte in huis.

Hiernaast zijn ze een tikkeltje waaks, waarbij naderend bezoek met veel bombarie aangekondigd zal worden. Begeeft de bezoeker zich echter (gewenst of ongewenst) door de deur, dan wordt hij hartelijk ontvangen.

Dit ras is ook erg vriendelijk met andere huisdieren en kinderen, al kunnen ze wel wat lomp uit de hoek komen. Laat een kind nooit met een hond alleen, een ongeluk zit in een klein hoekje.

Om de kalmte te kunnen vinden, is het belangrijk dat je Heidewachtel ook een rustig, ongestoord plekje voor zichzelf heeft.

Verzorging en gezondheid

De zachte vacht heeft door zijn stevige structuur maar weinig verzorging nodig. Wel is het aan te raden om tweemaal per week alles lekker door te borstelen. Hierbij worden klitten en vuil verwijderd, zodat de huid gezond blijft.

Over de gezondheid van dit ras is niet veel bekend. Wel weten we, dat ze aanleg hebben voor het ontwikkelen van heupdysplasie.

Dit is een erfelijk belaste aandoening, waarbij de onderdelen in het gewricht niet goed op elkaar aansluiten. Daardoor kan er in rap tempo slijtage plaatsvinden, wat veel pijn veroorzaakt.

Ook cataract (grauwe staar) kan al op jonge leeftijd ontstaan. Dit is een oogziekte waarbij de lens vertroebelt en de hond uiteindelijk helemaal blind wordt.

Opvoeding

Door zijn eeuwenlange samenwerking met de jager heeft de Heidewachtel een sterke drang zijn baasje te behagen. Hierbij komt echter een hoge mate aan zelfstandigheid, energie en intelligentie.

Daarom is bij de opvoeding een consequent en duidelijk standpunt nodig. De pienterheid en hoge mate van energie zorgt namelijk voor een flinke uitdaging. Zo staat dit ras ook wel bekend als behoorlijk eigenwijs.

Gebruik hun drang naar samenwerken in je voordeel en schuw een harde hand. Dit ras wil erg graag naar je luisteren en kan dat ook heel goed. Maar heb je geen duidelijk plan, dan trekken ze dit zelf.

Beweging

Door zijn verleden als jager is de Kleine Münsterlander gewend om dagelijks vele kilometers te maken, door ruig gebied. Daarom is het belangrijk om ze veel beweging te geven. Lange wandelingen vinden ze heerlijk, lekker de benen strekken en gaan!

Ook naast de fiets lopen, zwemmen of samen hardlopen zijn favoriet. Door zijn baasgerichtheid vindt deze vrolijke stuiterbal het heerlijk om samen dingen te ondernemen. Sporten zoals behendigheid, flyball en frisbeeën zijn hiervoor uitermate geschikt.

Pas echter op met ruw spelen, scherpe bochten, lopen in mul zand en traplopen om de kans op heupdysplasie zo klein mogelijk te houden.