Gescheurde kruisbanden bij honden

Gescheurde kruisbanden bij honden is één van de meest voorkomende letsels aan het bewegingsapparaat. Deze banden bevinden zich in de knie, waardoor bij schade het gewricht onstabiel wordt. Dit doet je hond doorgaans veel pijn.

Maar hoe loopt je viervoeter zo’n scheur op? Is de prognose slecht? En hoe kun je dit letsel voorkomen? Lees hier alles over gescheurde kruisbanden.

Wat zijn gescheurde kruisbanden?

Gescheurde kruisbanden bij honden geeft ernstige problematiek aan het bewegingsapparaat. De hond kan niet goed meer lopen en heeft vaak veel pijn. Deze blessure wordt ook wel een ‘kruisbandlaesie’ genoemd.

Maar wat houdt deze blessure eigenlijk in?

In het kniegewricht lopen twee banden gekruist tussen het scheenbeen en het dijbeen. Dit zijn de voorste kruisband (Ligamentum cruciatum anterius) en de achterste kruisband (Ligamentum cruciatum posterius). Deze korte banden zorgen voor stabiliteit in het kniegewricht en onderbeen.

Vaak zien we letsel aan de voorste band.

Wanneer één band of beide banden beschadigd raakt, tast dit dus de stevigheid van het been aan. Door de beschadiging gaan het scheenbeen en het dijbeen over elkaar heen bewegen. Dit resulteert in onstabiliteit, slijtage en pijn.

Ook kan het schade veroorzaken aan de menisci (enkelvoud: meniscus), twee stootkussentjes tussen het dij- en scheenbeen in.

Je begrijpt, dat je hond hierdoor niet goed meer kan bewegen. Dit kan helaas grote gevolgen hebben voor zijn welzijn.

Maar hoe scheurt je viervoeter zijn kruisband?

Oorzaken van gescheurde kruisbanden

Een gescheurde kruisband brengt veel problemen met zich mee. Vaak ontstaat dit door een (over)strekking van de banden, gecombineerd met een draaiing van het kniegewricht.

Dit kan het gevolg zijn van een verkeerde beweging, te harde schok of een ongeluk. Maar men gaat er ook van uit, dat het scheuren van de banden een erfelijke factor bevat.

Scheurt een hond namelijk de ene kruisband, dan heeft hij op den duur aanzienlijk verhoogd risico op scheuring in de ander.

Vaak gaat dit echter gepaard met een eerdere verzwakking in het gewricht, zoals:

• Zwakkere kruisbanden door eerder letsel
• Overbelasting door overgewicht
• Overbelasting door afwijkende beenstand
• Aantasting van het bindweefsel, zoals bij de Ziekte van Cushing
• Verzwakking van spieren en pezen door medicatie

Deze beschadiging in het gewricht komt regelmatig voor bij grote hondenrassen zoals Herders en Retrievers. Maar ook een steile kniestand verhoogt het risico. Dit zien we bij rassen zoals de Amerikaanse Buldog, Amerikaanse en Engelse Staffordshire Bulterriër, Boxer, Chow Chow en Rottweiler.

Vaak zien we de problematiek ontstaan bij honden die zwaar gespierd en toch heel beweeglijk zijn.

Maar kleine hondenrassen kunnen deze blessure ook oplopen. Denk hierbij aan de Maltezer en de Jack Russell Terriër.

Symptomen van gescheurde kruisbanden bij honden

Om onherstelbare slijtage in het gewricht te voorkomen, zal op tijd de juiste diagnose gesteld moeten worden. Daarom is tijdige herkenning van deze aandoening belangrijk.

Maar wat kun je merken aan een hond met een gescheurde kruisband?

• Acute kreupelheid
• Niet intrekken van één of beide achterpoten tijdens liggen
• Ontzien van het aangedane gewricht, door bijvoorbeeld hinken
• Pijnsignalen (janken, hijgen, piepen)
• Zwelling en warmte rondom het kniegewricht

Bij één of meerdere van deze signalen is het belangrijk om contact op te nemen met een dierenarts, voor advies.

Diagnose bij gescheurde kruisbanden

De dierenarts zal eerst klinisch onderzoek uitvoeren voor de juiste diagnose. Hierbij wordt de staat en stabiliteit van het kniegewricht nagekeken. Vaak moet de hond hiervoor verdoofd worden, om de spierspanning te laten afnemen.

De dierenarts zal namelijk de ‘schuiflade-test’ uit willen voeren, waarbij het onderbeen wat naar beneden getrokken wordt. Zo kan gecontroleerd worden of het onderbeen teveel speling heeft. Harde spieren kunnen deze speling echter blokkeren, zodat de dierenarts niet goed kan voelen wat er aan de hand is.

Hiernaast kan aanvullend voor een röntgenfoto gekozen worden. Hierbij valt eventuele slijtage in het gewricht te controleren.

Toch zijn gescheurde kruisbanden bij honden niet gemakkelijk te diagnosticeren. Doordat het verstopt zit in het gewricht, kan men alleen zekerheid hebben door het gewricht te openen. Voor een kijkoperatie, zoals bij mensen, is het gewricht gewoonweg te klein.

Behandeling van een gescheurde kruisband

De beste behandeling bij een gescheurde kruisband is een operatie. Heel soms kan een lichte hond (>10 kg) blijven functioneren met rust en pijnstillers. Hierbij is echter reële kans aanwezig dat er toch schade optreedt, waardoor een operatie alsnog nodig is.

Vaak zijn er namelijk allerlei delen in de knie aangetast, door de ontstane speling in het gewricht. Hierdoor moet de dierenarts niet alleen de kapotte band verwijderen, maar ook botwoekeringen verwijderen en het gewricht weer glad maken.

Ook moeten de menisci op schade worden gecontroleerd.

Om het gewricht weer stabiel te krijgen, kan de gescheurde kruisband vervangen worden door een vervangende band. Ook kan men het kniekapsel verkleinen (voor meer stabiliteit) en een lus om het gewricht aanbrengen, als substituut voor de kruisband.

Vaak echter, wordt gekozen voor methoden waarbij de hele stand van het been veranderd wordt. Dit wordt ook wel Tibial Tuberosety Advancement, of TTA genoemd.

Hierbij wordt een stuk van het scheenbeen in- of los gezaagd, waarna het met schroeven opnieuw vastgezet wordt. Zo wordt de bouw aangepast en verandert de beenstand. Hierdoor raakt de functie van de kruisband overbodig.

Na de operatie mag de hond drie weken geen lichamelijke activiteit ondernemen, behalve de dagelijkse behoeften. Rust houden is belangrijk voor het herstel, daarom mag de hond niet rennen, springen, klimmen etcetera.

Dit wordt eventueel ondersteund door pijnstilling.

Na deze periode wordt regelmatige fysiotherapie aangeraden. Het is echter afhankelijk van de ernst van de blessure en verloop van het herstel hoe lang dit nodig zal zijn.

Voorkomen van gescheurde kruisbanden

Gescheurde kruisbanden bij honden is een nare aandoening, die vaak tot een kostbare operatie leidt. Daarom is het fijn voor dier en eigenaar, om het risico op deze blessure zo klein mogelijk te maken.

Sommige honden hebben nu eenmaal een hoger risico op het scheuren van hun kruisband. Met name grote, zware hondenrassen of rassen met een steile beenstand zijn de pineut.

Daarom is het belangrijk bij deze honden hun lichamelijke activiteiten goed te begeleiden. Denk hierbij aan niet te wild spelen en geen sporten beoefenen waarbij hard geremd moet worden of veel scherpe draaien voorkomen.

Ook mulle en ongelijke ondergronden kunnen het risico verhogen.

Een zeer belangrijke factor echter, is lichaamsconditie. Bij een hond met overgewicht zal er continu teveel belasting op de gewrichten, pezen en banden staan. Dit vergroot de kans op een blessure aanzienlijk.

Daarom is het aan te raden goed op de conditie van je hond te letten. Stel op juiste wijze zijn voer samen, let op met tussendoortjes en beweeg voldoende op een verantwoorde manier.